به گزارش خبرورزشی، کی‌روش می‌داند چگونه تیمش را متحد کند و مهمتر از همه اینکه یکپارچه نگه دارد. این اتحاد گاهی وقت‌ها می‌تواند به معنای شوخی‌ها و فضای پرنشاط درون‌اردویی باشد، خیلی وقت‌ها می‌تواند جدیت کم‌نظیر در تمرین‌ها قلمداد شود.
کی‌روش باج بده نیست و بازیکنانش هم نه که از او بترسند؛ بلکه احترامی را در مشروعیت و اعتبار این مربی می‌بینند که سعی می‌کنند همیشه این اتوبان دوطرفه باشد.
بسساری از منتقدان کی‌روش ناراحت و دلخور می‌شوند وقتی از نظم و انضباط حاکم بر تیم ملی می‌نویسیم، اما این یک واقعیت است که اتحاد و یکپارچگی حال حاضر (فارغ از اینکه هر اتفاق و هر نتیجه‌ای برای تیم ملی رخ بدهد) تاکنون در تیم ملی نظیر نداشته است...  
حتی صدای یک جیک یا یک اعتراض ساده از سوی هیچ بازیکنی شنیده نمی‌شود و همه چیز بر مدار نظم و ترتیب می‌چرخد.
تصور کنید در جام جهانی بازیکنی بخواهد به یک مورد ساده اعتراض کند؛ آیا چنین شهامت و جسارتی را با حضور کی‌روش در وجود بازیکنی می‌بینید؟
اعتراض به تصمیم سرمربی که جای خود؛ حتی اگر بر فرض محال این انتقاد درست هم باشد...