خبرورزشی/ یعقوب وطنی؛ ابتدا بلژیک نمایشی تحسین برانگیز و خارق العاده در سیستم (۳-۴-۳) داشت و سپس انگلیس جدید با (۲-۵-۳) قدیم غافلگیر، سورپرایز و امیدوارمان کرد.
طی ادوار گذشته، جام جهانی همیشه مبدا رنسانس در فوتبال و آغازگر عصر جدیدی برای حداقل چهار سال آینده این ورزش پر جاذبه بوده است.
البته که در این جام و در میان تعجب کارشناسان سیستم (۲-۴-۴) با هر روش اجرایی حلقه مفقوده تیمهای حاضر بوده و مربیان ملی علاقهای به استفاده از آن نداشته اند. شاید پیچیدگی و کاربری این سیستم از بازی باعث عدم تمایل مربیان ملی بعلت ضیق وقت و تمایل مربیان باشگاهی به این سیستم نوین بوده است.
قهرمان، در دل گروه g. نمایش تحسین برانگیز بلژیک و انگلیس به لحاظ تاکتیکی و مهمتر از آن شور و حرارات و انرژی پایان ناپذیر بازیکنان این دو تیم پرستاره یکی پر تجربه و ان یکی جوان در اجرای فرامین مربیان به نوعی معادلات جام جهانی را در پایان روز نخست بهم زد.
آیا قهرمان از دل گروه g. بیرون خواهد آمد. با توجه به نمایش بلژیک در سیستم پیچیده (۳ - ۴ - ۳) برای تحلیل و باز نمودن ان احتیاج به دیدن حداقل یک بازی دیگر از این تیم مدعی داریم. اما انگلیس ما را به تفکر و سپس نوستن وا داست.
تیمی که (۲-۵-۳) را در سادهترین حالت ممکن، اما به نحو احسن و طی نود دقیقه با تمرکز بالا به نمایش گذاشت. در تیم آینده دار، جوان و مدعی انگلیس ۳ مدافع تنومند و کم اشتباه مرکزی ۳ هافبک خوش تکنیک و سریع و رو به جلو و ۲ مهاجم فیزیکال و تکنیکی در روی زمین و هوا، همواره از سوی ۲ پیستون رونده " تری پینر " در راست و " اشکی یانگ " راست پا در چپ با تکنیک فوق العاده و نفوذهای دائمی، حمایت میشدند.
در این شکل از بازی، تنوع تاکتیکهای دیکته شده در گروههای سه، چهار و بعضا شگفت انگیز پنج و شش نفره که هماهنگی فوق العاده و کاربری زیادی را پشت سر خود داشت بر روی دروازه تیم تونس باعث ایجاد بیش از ده موقعیت گل در نیمه اول شد اتفاقی کم نظیر در این سطح از بازی جهانی.
هماهنگی فوق العاده و حمایتهای همیشگی بازیکنان از یکدیگر حتی این اجازه را به " واکر " مدافع یارگیر جناح راست انگلیس - یکی از بهترین مدافعین جام - میداد تا با همکاری " ترپینر " مدام در بخش حمله حاضر باشند.
با توجه به بهترین آمار ایجاد شده در پاس صحیح ۸۶ % طی مسابقه در واقع ترسی از حضور مدافعین مرکزی حتی در اطراف ۱۸ قدم حریف وجود نداشت. وقتی قرار نیست توپی لو برود، پس جایی هم خالی برای ضربه احتمالی حریف و خطر باقی نخواهد ماند.
از انگلیس جوان با یک مربی جاه طلب البته که چیزهای دیگری هم دیدیم. برای رسیدند به گل " ساوت گیت " و شاگردانش نمایش شجاعانه و مالکانه داشته و ما اضافه میکنیم البته پرشور و باانگیزه و انرژیک.
انگلیس برای رسیدند به گل از دو ضربه ایستگاهی کاملا یک شکل که نشان از ممارست و تمرین تکراری داشت استفاده نمود. کرنر، تاًثیر یک بازیکن و ضربه تمام کننده کاپیتان " هری کین " که طی هشتمین بازی خود برای این تیم ده گل زده برای رسیدند به دروازه حریف در انگلیس جدید بر خلاف انگلیس قدیم احتیاج به سانترهای بلند و زود هنگام نبود. هدف اول پاس در عمق برای بازیکنی طراحی و ارسال میشد که در استارت بود و سپس ارسالهای کوتاه و تند و تیز و فریبنده از دو بازوی هجومی (دله علی و لینگ گارد) در نقطه کور تیر مخالف، این تیم را صاحب موقعیت گل فراوان میکرد.
تیم هجومی انگلیس در بخش دفاع هم از همان ۱۸ قدم حریف با برنامه نشان میداد. دو مهاجم قدرتی و توپ گیر (هری کین و رحیم استرلینگ) بلافاصله پس از لو رفتن توپ روی دو مدافع مرکزی پرس میکردند و دو هافبک هجومی وظیفه از کار انداختن دو هافبک دفاعی تونس را بر عهده داشتند. در این حالت دروازه بان این تیم آفریقایی فقط باید با توپ بلند دست به شروع مجدد بازی میزد و نقطه فرود توپ هم قابل پیش بینی بود. دفع با هدف " استونز و واکر " دو مدافع اول انگلیس عملا تونس را اچمز میکرد.
طی ادوار گذشته، جام جهانی همیشه مبدا رنسانس در فوتبال و آغازگر عصر جدیدی برای حداقل چهار سال آینده این ورزش پر جاذبه بوده است.
البته که در این جام و در میان تعجب کارشناسان سیستم (۲-۴-۴) با هر روش اجرایی حلقه مفقوده تیمهای حاضر بوده و مربیان ملی علاقهای به استفاده از آن نداشته اند. شاید پیچیدگی و کاربری این سیستم از بازی باعث عدم تمایل مربیان ملی بعلت ضیق وقت و تمایل مربیان باشگاهی به این سیستم نوین بوده است.
قهرمان، در دل گروه g. نمایش تحسین برانگیز بلژیک و انگلیس به لحاظ تاکتیکی و مهمتر از آن شور و حرارات و انرژی پایان ناپذیر بازیکنان این دو تیم پرستاره یکی پر تجربه و ان یکی جوان در اجرای فرامین مربیان به نوعی معادلات جام جهانی را در پایان روز نخست بهم زد.
آیا قهرمان از دل گروه g. بیرون خواهد آمد. با توجه به نمایش بلژیک در سیستم پیچیده (۳ - ۴ - ۳) برای تحلیل و باز نمودن ان احتیاج به دیدن حداقل یک بازی دیگر از این تیم مدعی داریم. اما انگلیس ما را به تفکر و سپس نوستن وا داست.
تیمی که (۲-۵-۳) را در سادهترین حالت ممکن، اما به نحو احسن و طی نود دقیقه با تمرکز بالا به نمایش گذاشت. در تیم آینده دار، جوان و مدعی انگلیس ۳ مدافع تنومند و کم اشتباه مرکزی ۳ هافبک خوش تکنیک و سریع و رو به جلو و ۲ مهاجم فیزیکال و تکنیکی در روی زمین و هوا، همواره از سوی ۲ پیستون رونده " تری پینر " در راست و " اشکی یانگ " راست پا در چپ با تکنیک فوق العاده و نفوذهای دائمی، حمایت میشدند.
در این شکل از بازی، تنوع تاکتیکهای دیکته شده در گروههای سه، چهار و بعضا شگفت انگیز پنج و شش نفره که هماهنگی فوق العاده و کاربری زیادی را پشت سر خود داشت بر روی دروازه تیم تونس باعث ایجاد بیش از ده موقعیت گل در نیمه اول شد اتفاقی کم نظیر در این سطح از بازی جهانی.
هماهنگی فوق العاده و حمایتهای همیشگی بازیکنان از یکدیگر حتی این اجازه را به " واکر " مدافع یارگیر جناح راست انگلیس - یکی از بهترین مدافعین جام - میداد تا با همکاری " ترپینر " مدام در بخش حمله حاضر باشند.
با توجه به بهترین آمار ایجاد شده در پاس صحیح ۸۶ % طی مسابقه در واقع ترسی از حضور مدافعین مرکزی حتی در اطراف ۱۸ قدم حریف وجود نداشت. وقتی قرار نیست توپی لو برود، پس جایی هم خالی برای ضربه احتمالی حریف و خطر باقی نخواهد ماند.
از انگلیس جوان با یک مربی جاه طلب البته که چیزهای دیگری هم دیدیم. برای رسیدند به گل " ساوت گیت " و شاگردانش نمایش شجاعانه و مالکانه داشته و ما اضافه میکنیم البته پرشور و باانگیزه و انرژیک.
انگلیس برای رسیدند به گل از دو ضربه ایستگاهی کاملا یک شکل که نشان از ممارست و تمرین تکراری داشت استفاده نمود. کرنر، تاًثیر یک بازیکن و ضربه تمام کننده کاپیتان " هری کین " که طی هشتمین بازی خود برای این تیم ده گل زده برای رسیدند به دروازه حریف در انگلیس جدید بر خلاف انگلیس قدیم احتیاج به سانترهای بلند و زود هنگام نبود. هدف اول پاس در عمق برای بازیکنی طراحی و ارسال میشد که در استارت بود و سپس ارسالهای کوتاه و تند و تیز و فریبنده از دو بازوی هجومی (دله علی و لینگ گارد) در نقطه کور تیر مخالف، این تیم را صاحب موقعیت گل فراوان میکرد.
تیم هجومی انگلیس در بخش دفاع هم از همان ۱۸ قدم حریف با برنامه نشان میداد. دو مهاجم قدرتی و توپ گیر (هری کین و رحیم استرلینگ) بلافاصله پس از لو رفتن توپ روی دو مدافع مرکزی پرس میکردند و دو هافبک هجومی وظیفه از کار انداختن دو هافبک دفاعی تونس را بر عهده داشتند. در این حالت دروازه بان این تیم آفریقایی فقط باید با توپ بلند دست به شروع مجدد بازی میزد و نقطه فرود توپ هم قابل پیش بینی بود. دفع با هدف " استونز و واکر " دو مدافع اول انگلیس عملا تونس را اچمز میکرد.