به گزارش خبرورزشی، این در حالی است که او در طول دو سال حضور در ویارئال اسپانیا هم تنها ۳ بار موفق به گلزنی شده و همین حالا تعداد گل‌هایش در کمتر از یک هفته از آغاز جام جهانی به تعداد گل‌هایش در طول ۲ سال حضور در لالیگا رسیده.
گلزنی چریشف دور از انتظار بود؛ چراکه او یک گلزن بزرگ و قهار به حساب نمی‌آید و تا چندی پیش حتی جایی در تیم ملی روسیه نداشت. او دو سال حتی به تیم ملی کشورش دعوت نمی‌شد و اخیراً برای بازی‌های دوستانه روسیه در ماه مارس به تیم ملی برگشت. چریشف جام جهانی را به عنوان بازیکن ذخیره آغاز کرد ولی حالا به لطف مصدومیت آلان ژاگوئف یکی از ستاره‌های جام به حساب می‌آید و روس‌ها حسابی به او دل بسته‌اند. حالا کسانی که از او انتقاد می‌کردند که به خاطر مصدومیت‌های پی‌درپی، عملکرد مناسبی در ترکیب تیم ملی روسیه ندارد، زبان به تمجید از او گشوده‌اند.
چریشف در همین ۲ بازی که در جام جهانی برگزار کرده، بیشتر از ۳۵ بازی ملی پیشینش گل زده. (۳ گل در ۱۳۸ دقیقه) و این در حالی است که در دو فصل اخیر حضورش در لالیگا در ۳۵ بازی تنها به ۲ گل رسیده بود.
البته نباید فراموش کرد او در سال‌های اخیر مهره مؤثری برای روسیه نبود و به همین دلیل هم فابیو کاپلو سرمربی وقت روسیه نام او را در لیست بازیکنان تیمش برای جام جهانی ۲۰۱۴ قرار نداد. چریشف شانس حضور در یورو ۲۰۱۶ را به خاطر مصدومیت از دست داد و حتی این احتمال وجود داشت به دلیل مصدومیت نتواند در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز حضور بیابد.
نام چریشف برای خیلی‌ها، اما یادآور ناکامی رئال است. حضور او در ترکیب رئال‌مادرید در بازی با کادیس در جام‌حذفی اسپانیا در روز ۲ دسامبر سال ۲۰۱۵ برای رئالی‌ها خیلی گران تمام شد و منجر به کنار گذاشته شدن تیم مادریدی از رقابت‌های جام‌حذفی اسپانیا شد، اما حالا چریشف با درخشش در جام جهانی این فرصت را یافت تا این خاطره تلخ را از مقابل نامش حذف کرده و خاطرات شیرینی را جایگزین کند.
این بازیکن ۲۷ ساله از هفت سالگی در اسپانیا زندگی می‌کند و به زبان اسپانیایی مسلط‌تر از روسی است. در سال ۲۰۱۱ بود که او در صحبت‌هایی گفته بود بیشتر خودش را یک اسپانیایی می‌داند تا روس، اما در نهایت او پیشنهاد حضور در تیم ملی روسیه را پذیرفت و حالا با این درخشش توانسته رؤیای پدرش دیمیتری که بازیکن سابق اسپورتینگ خیخون بود را برآورده کند. پدرش اخیراً گفته بود: «پسرم بهترین بازیکن روسیه در جام جهانی خواهد بود.» و تا به اینجا هم واقعاً همین‌طور بوده.
گلزنی چریشف دور از انتظار بود؛ چراکه او یک گلزن بزرگ و قهار به حساب نمی‌آید و تا چندی پیش حتی جایی در تیم ملی روسیه نداشت. او دو سال حتی به تیم ملی کشورش دعوت نمی‌شد و اخیراً برای بازی‌های دوستانه روسیه در ماه مارس به تیم ملی برگشت. چریشف جام جهانی را به عنوان بازیکن ذخیره آغاز کرد ولی حالا به لطف مصدومیت آلان ژاگوئف یکی از ستاره‌های جام به حساب می‌آید و روس‌ها حسابی به او دل بسته‌اند. حالا کسانی که از او انتقاد می‌کردند که به خاطر مصدومیت‌های پی‌درپی، عملکرد مناسبی در ترکیب تیم ملی روسیه ندارد، زبان به تمجید از او گشوده‌اند.
چریشف در همین ۲ بازی که در جام جهانی برگزار کرده، بیشتر از ۳۵ بازی ملی پیشینش گل زده. (۳ گل در ۱۳۸ دقیقه) و این در حالی است که در دو فصل اخیر حضورش در لالیگا در ۳۵ بازی تنها به ۲ گل رسیده بود.
البته نباید فراموش کرد او در سال‌های اخیر مهره مؤثری برای روسیه نبود و به همین دلیل هم فابیو کاپلو سرمربی وقت روسیه نام او را در لیست بازیکنان تیمش برای جام جهانی ۲۰۱۴ قرار نداد. چریشف شانس حضور در یورو ۲۰۱۶ را به خاطر مصدومیت از دست داد و حتی این احتمال وجود داشت به دلیل مصدومیت نتواند در جام جهانی ۲۰۱۸ نیز حضور بیابد.
نام چریشف برای خیلی‌ها، اما یادآور ناکامی رئال است. حضور او در ترکیب رئال‌مادرید در بازی با کادیس در جام‌حذفی اسپانیا در روز ۲ دسامبر سال ۲۰۱۵ برای رئالی‌ها خیلی گران تمام شد و منجر به کنار گذاشته شدن تیم مادریدی از رقابت‌های جام‌حذفی اسپانیا شد، اما حالا چریشف با درخشش در جام جهانی این فرصت را یافت تا این خاطره تلخ را از مقابل نامش حذف کرده و خاطرات شیرینی را جایگزین کند.
این بازیکن ۲۷ ساله از هفت سالگی در اسپانیا زندگی می‌کند و به زبان اسپانیایی مسلط‌تر از روسی است. در سال ۲۰۱۱ بود که او در صحبت‌هایی گفته بود بیشتر خودش را یک اسپانیایی می‌داند تا روس، اما در نهایت او پیشنهاد حضور در تیم ملی روسیه را پذیرفت و حالا با این درخشش توانسته رؤیای پدرش دیمیتری که بازیکن سابق اسپورتینگ خیخون بود را برآورده کند. پدرش اخیراً گفته بود: «پسرم بهترین بازیکن روسیه در جام جهانی خواهد بود.» و تا به اینجا هم واقعاً همین‌طور بوده.
