به گزارش خبرورزشی، درخشش لوریس در نیمه اول دیدار تیمش برابر پرو هم مثال‌زدنی بود تا نشان دهد در این جام می‌توان امیدوار بود او یکی از بهترین‌ها در پست خودش است. لوریس امید زیادی دارد که با فرانسه به فینال رقابت‌های جام جهانی هم برسد. دروازه‌بان شماره یک فرانسه البته در دیدار با پرو که با برتری یک بر صفر تیمش به پایان رسید به دو مورد بسیار ارزشمند دست یافت؛ اول اینکه صدمین بازی ملی اش در جمع آبی‌ها را تجربه کرد و دوم اینکه توانست جواز صعود به مرحله بعدی جام جهانی را هم به دست بیاورد.
«احساس خوبی دارم! از لحاظ تیمی خیلی منسجم و جنگنده بازی کردیم و توانستیم از پس پرس زیاد بازیکنان پرو بر بیاییم. مهم‌ترین کاری که کردیم همین بود». هوگو که حالا شمار بازی‌های ملی اش را سه‌رقمی کرده در ادامه گزارشی که سایت فیفا به آن پرداخته هم می‌گوید: «از لحاظ شخصی اگر قرار باشد حرف بزنم باید بگویم پیروزی برابر پرو بهترین شیوه‌ای بود که می‌شد با آن صدمین حضور در تیم ملی را تجربه کرد».
دروازه‌بان خروس‌ها البته یک رکورد دیگر هم در کارنامه دارد؛ او بیشترین بازی با بازوبند کاپیتانی تیم ملی فرانسه را هم در اختیار دارد؛ لوریس با وجود اینکه ۱۰۰ بازی ملی دارد در ۷۶ بازی بازوبند را به دست بسته است. «من به این موارد فکر نمی‌کردم. سعی کردم بازی را به عنوان یک بازی نرمال نه ویژه دنبال کنم. باید بلد بود این چیز‌ها را یک جایی گوشه زمین گذاشت و با تمرکز برای مسابقه حاضر شد. من در دیدار برابر پرو با تمرکز و حرفه‌ای حاضر شدم و تنها انگیزه‌ام این بود که نهایت تلاشم را برای تیم کنم تا بتوانیم برنده از زمین مسابقه خارج شویم».
دروازه‌بان سابق باشگاه لیون که این روز‌ها در تاتنهام انگلیس بازی می‌کند علاقه‌ای ندارد در کانون توجه قرار بگیرد. او که ۳۱ ساله شده ۱۰ سال اخیر عمرش را در تیم ملی سپری کرده ولی همواره تلاشش بر این بوده به عملکرد تیمی‌شان اشاره کند. وقتی قرار باشد درباره خودش هم حرف بزند باز از تیم ملی فرانسه می‌گوید: «با گلی که به پرو زدیم بلد بودیم چطور بازی را کنترل کنیم و در نهایت به ۳ امتیازش برسیم. من که خیلی خوشحالم».
در ۱۰۰ باری که لوریس برای تیم ملی فرانسه بازی کرده او تقریباً باثبات به میدان رفته است؛ اشتباه داشته ولی همیشه سطح بازی اش را بالا نگه داشته است. راز موفقیتش چه چیزی می‌تواند باشد؟ «تلاش و تمرین». او بدون اینکه وارد حواشی شود خیلی سریع این پاسخ را می‌دهد: «این چیز‌ها فقط با کار و تمرین زیاد به دست میآید...» اتفاقاً با همین سختکوشی هم بوده که هوگو لوریس حالا مدت هاست از دروازه تیم ملی فرانسه محافظت می‌کند؛ از سال ۲۰۰۸ تاکنون.
لوریس که حالا ۱۰ سال است برای خودش در دروازه فرانسه آقایی می‌کند می‌داند بالاخره روزی هم باید جایش را به دروازه‌بان دیگری بدهد. او که دست‌پرورده آکادمی نیس در فرانسه است، می‌گوید: «باید بلد بود از این لحظات لذت برد. زمان مثل برق و باد می‌گذرد. شانس بزرگی نصیب من شده که توانسته‌ام برای کشورم بازی کنم. آدم باید هر روز از این موضوع لذت ببرد و برای خودش تکرار کند، چون سال‌های فوتبالی خیلی سریع می‌گذرد. به همین خاطر است باید تلاش کنیم تا بیشترین زمان ممکن در سطح بالا بمانیم و بازی کنیم».
لوریس البته در تمامی سال‌های حضورش در تیم ملی فرانسه به گواه آمار عملکرد خوبی داشته. واکنش‌های او در این جام جهانی به چشم میآید؛ آخرین نمونه اش هم واکنش روی ضربه پائولو گررو در بازی برابر پرو بود، چون اگر آن توپ تبدیل به گل می‌شد ممکن بود مسیر بازی عوض شود. اولیویه ژیرو هم‌تیمی اش در فرانسه می‌گوید: «هوگو استحقاق رکوردی که به آن رسیده را دارد. لذت‌بخش است که او صدمین بازی ملی اش را بدون گل خورده جشن گرفت. در بازی با پرو او یک بار دیگر نشان داد چقدر دروازه‌بان خوبی است».
«احساس خوبی دارم! از لحاظ تیمی خیلی منسجم و جنگنده بازی کردیم و توانستیم از پس پرس زیاد بازیکنان پرو بر بیاییم. مهم‌ترین کاری که کردیم همین بود». هوگو که حالا شمار بازی‌های ملی اش را سه‌رقمی کرده در ادامه گزارشی که سایت فیفا به آن پرداخته هم می‌گوید: «از لحاظ شخصی اگر قرار باشد حرف بزنم باید بگویم پیروزی برابر پرو بهترین شیوه‌ای بود که می‌شد با آن صدمین حضور در تیم ملی را تجربه کرد».
دروازه‌بان خروس‌ها البته یک رکورد دیگر هم در کارنامه دارد؛ او بیشترین بازی با بازوبند کاپیتانی تیم ملی فرانسه را هم در اختیار دارد؛ لوریس با وجود اینکه ۱۰۰ بازی ملی دارد در ۷۶ بازی بازوبند را به دست بسته است. «من به این موارد فکر نمی‌کردم. سعی کردم بازی را به عنوان یک بازی نرمال نه ویژه دنبال کنم. باید بلد بود این چیز‌ها را یک جایی گوشه زمین گذاشت و با تمرکز برای مسابقه حاضر شد. من در دیدار برابر پرو با تمرکز و حرفه‌ای حاضر شدم و تنها انگیزه‌ام این بود که نهایت تلاشم را برای تیم کنم تا بتوانیم برنده از زمین مسابقه خارج شویم».
دروازه‌بان سابق باشگاه لیون که این روز‌ها در تاتنهام انگلیس بازی می‌کند علاقه‌ای ندارد در کانون توجه قرار بگیرد. او که ۳۱ ساله شده ۱۰ سال اخیر عمرش را در تیم ملی سپری کرده ولی همواره تلاشش بر این بوده به عملکرد تیمی‌شان اشاره کند. وقتی قرار باشد درباره خودش هم حرف بزند باز از تیم ملی فرانسه می‌گوید: «با گلی که به پرو زدیم بلد بودیم چطور بازی را کنترل کنیم و در نهایت به ۳ امتیازش برسیم. من که خیلی خوشحالم».
در ۱۰۰ باری که لوریس برای تیم ملی فرانسه بازی کرده او تقریباً باثبات به میدان رفته است؛ اشتباه داشته ولی همیشه سطح بازی اش را بالا نگه داشته است. راز موفقیتش چه چیزی می‌تواند باشد؟ «تلاش و تمرین». او بدون اینکه وارد حواشی شود خیلی سریع این پاسخ را می‌دهد: «این چیز‌ها فقط با کار و تمرین زیاد به دست میآید...» اتفاقاً با همین سختکوشی هم بوده که هوگو لوریس حالا مدت هاست از دروازه تیم ملی فرانسه محافظت می‌کند؛ از سال ۲۰۰۸ تاکنون.
لوریس که حالا ۱۰ سال است برای خودش در دروازه فرانسه آقایی می‌کند می‌داند بالاخره روزی هم باید جایش را به دروازه‌بان دیگری بدهد. او که دست‌پرورده آکادمی نیس در فرانسه است، می‌گوید: «باید بلد بود از این لحظات لذت برد. زمان مثل برق و باد می‌گذرد. شانس بزرگی نصیب من شده که توانسته‌ام برای کشورم بازی کنم. آدم باید هر روز از این موضوع لذت ببرد و برای خودش تکرار کند، چون سال‌های فوتبالی خیلی سریع می‌گذرد. به همین خاطر است باید تلاش کنیم تا بیشترین زمان ممکن در سطح بالا بمانیم و بازی کنیم».
لوریس البته در تمامی سال‌های حضورش در تیم ملی فرانسه به گواه آمار عملکرد خوبی داشته. واکنش‌های او در این جام جهانی به چشم میآید؛ آخرین نمونه اش هم واکنش روی ضربه پائولو گررو در بازی برابر پرو بود، چون اگر آن توپ تبدیل به گل می‌شد ممکن بود مسیر بازی عوض شود. اولیویه ژیرو هم‌تیمی اش در فرانسه می‌گوید: «هوگو استحقاق رکوردی که به آن رسیده را دارد. لذت‌بخش است که او صدمین بازی ملی اش را بدون گل خورده جشن گرفت. در بازی با پرو او یک بار دیگر نشان داد چقدر دروازه‌بان خوبی است».
