اینکه این ملی پوش‌ها برای چه عنوان و مقامی این هدیه و پاداش را دریافت کرده اند جای سوال دارد؟
ایران در جام جهانی ۶ گل از انگلیس خورد، ولز را برد و در آخر مقابل آمریکا باخت و حذف شد، خب حسرت صعود از گروه همچنان بر دلمان باقی مانده است و نمی‌دانیم به چه دلیل این پاداش برای حذف تیم ملی به بازیکنان داده شد؟!
بعد بانوی ورزشکار ما یعنی ناهید کیانی در مسابقات جهانی تکواندو مدال طلا می‌گیرد و پاداش او ۵ میلیون تومان! فرق پاداش بین زمین تا آسمان ، خب مسئولان در ورزش ما بگویند با این پول چه دردی دوا می‌شود؟ آیا ارزش و مقام اول کیانی در جهان که اسم ایران را در صدر قرار داده اینقدر است؟ این پول چقدر از نیازهای این ورزشکار را برطرف می‌کند؟
باید با تاسف بگوییم با این ۵ میلیون تومان الان با این شرایط اقتصادی و گرانی سخت این روزها شاید بتوان فقط یک ماه خوراک و پوشاک را تامین کرد. بر ما ببخشید که این جملات ناراحت کننده را نوشتیم شاید این گفته ما توی دل ناهید کیانی را خالی کند. خب فرق این ورزشکار با فوتبالیستی که مازراتی گرفته چیست؟ مگر خون بازیکنان فوتبال ما که قراردادهای میلیاردی دارند رنگین تر است؟ مگر تمرین و فعالیت دیگر ورزشکاران برایشان خرج ندارد؟
ورزشکاران دیگر رشته‌ها با کمترین پول و نبود امکانات و زمین تمرین مسابقه می‌دهند و عنوان‌های برتر کسب می‌کنند. فوتبال ما در این سالها چه گلی بر سر ورزش و مردم این کشور زده ؟
ماشین خارجی و مدل بالا برای ورزشکاری مثل ناهید کیانی است که مدال جهانی می‌گیرد یا کسانی که در المپیک طلایی می‌شوند.
این همه فرق در ورزش ما واقعا قابل تحمل نیست و همین می‌شود که جوان‌ها ورزش زده می‌شوند، همین می‌شود که ورزشکار در اوج به دلیل نداشتن حقوق کافی از تیم و فعالیت کناره گیری می‌کند، همین می‌شود که ورزشکار ما این کشور را ترک و به جای دیگر مهاجرت می‌کند. در اینجا وقتی ورزشکار با مدال برمی‌گردد، آن را با یک بنر، گل، شیرینی و یک مصاحبه خشک و خالی هم می‌آورند. خب آیا انگیزه ای می‌ماند که جوان‌ها به سمت ورزش بیایند و به صورت حرفه ای فعالیت کنند؟
علی صفایی راد| باشگاه خبرنگاران آزاد
