خب امیدواریم که دنیا این چیزها را در مورد ما نبیند چون نه تنها در فضای حقیقی همه چیز غبارآلود است، که در دنیای مجازی هم ما ایرانیها به شدت مشهور شدهایم...
وضعیت فرهنگی اسفبار در ورزشگاههای کشور هم واقعاً عجیب است؛ تا دیروز همه چیز در فحاشی به تیم رقیب خلاصه میشد اما امروز برای یک برد ناقابل دست به حرکات ناجوانمردانه هم میزنیم و لیزر به صورت این بازیکن و آن بازیکن میاندازیم.
بردن به هر قیمتی. پیروزی با هر روشی. سر شکستن با هر دل و شهامتی. خون و خونریزی به چه قیمتی؟
در گذشته میتوانستیم خردهاشکالات فرهنگی از ایرانزمین و مردمانش که خودمان هم جزئی از آن هستیم، بگیریم اما امروز ما از شما سؤال میکنیم چگونه میتوانیم به ایرانی بودمان افتخار کنیم؟
امیدواریم بحث تکراری فرهنگ ۲هزار و ۵۰۰ ساله را پیش نکشید چون خستهتر از این حرفها هستیم که پای این بحث تاریخ مصرف گذشته بنشینیم اما یادمان باشد که دنیا بدجوری دارد درباره ما قضاوت میکند.
یک نیمتکانی به خودمان بدهیم، بد نیست!