نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟
۰
پنجشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۵ - ۱۸:۱۷
۰ |
۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

همواره ثابت شده وقتی می‌خواهیم چیزی را از دید پنهان کنیم، آن را جلوی چشم بگذاریم بهتر است چون کمتر کسی به آن توجه می‌کند.

درباره تیمهای پایه فوتبال نیز متأسفانه چنین موضوعی صدق میکند. آنچه امروز در تیم ملیمان میبینیم همه از دستاوردهای چند سال قبل تیمهای امید و جوانان ایران هستند که حالا در قالب تیم ملی با کیروش کار میکنند اما همواره کمتر دیده میشوند این سازندگان آینده فوتبال! در روزهای گذشته کارشناسان فوتبالی در باب همین موضوع حرف زدند و ماحصل همه آن نظرات این بود که «در ایران کمترین توجه به تیمهای پایه میشود!»
 با ذکر یک نمونه بیشتر این بحث را باز میکنیم. تیم ملی آلمان بعد از ناکامی در جام جهانی ۲۰۰۶ که میزبان هم بود (!) دست به یک کار زیربنایی زد. در تمام باشگاههای فوتبالی این کشور دستور اکید داده شد تا همه تیمهای پایه با توجه دو برابری به کار خود ادامه دهند و بسیج همگانی در این قشر از ورزشکاران به راه افتاد. طوری که نویسندگان ورزشی آلمان به ویژه قدیمیترها را به یاد روزهای جنگ جهانی و فراخوان هیتلر انداخته بود. ورود نسلی جوان و تازهنفس به فوتبال این کشور سبب شد تا تیم ملیشان در جام جهانی بعد، (۲۰۱۰) در آفریقای جنوبی همان مقام را تکرار کرده و خود را برای رسیدن به قهرمانی در جام جهانی ۲۰۱۴ برزیل آماده کند. نسلی که در ۲۰۱۴ برای این تیم به میدان رفتند، همانهایی بودند که ۸ سال قبل در یک انقلاب کوچک در آکادمیهای فوتبال پایه باشگاههای این کشور انتخاب شده و درست رشد کردند تا بالاترین عنوان فوتبالی در دنیا را برای مملکتشان به ارمغان بیاورند. آلمان میتواند مثال خوبی برای موضوع تیمهای پایه فوتبال کشور ما باشد. بخشی از فوتبال ما که کمترین توجه را نسبت به خود حس میکند. برخی از مشکلات معیشتی بازیکنانی حرف میزنند که در رده پایه قادر نیستند از پس مخارج رفتوآمد و یا خورد و خوراک خود برآمده و ناچار، جذب بازار کار میشوند. استعدادهایی که بعضاً به دلیل همین تنگدستی پشت پسربچههایی که پدران متمول دارند، میمانند و یک کشور از دیدن تکنیک و هنر فوتبالیشان محروم میشود. برخی از عادت حاضریخوری مدیران و مربیان باشگاهی دم میزنند و گلایه دارند که باشگاههای بزرگ مانند استقلال و پرسپولیس باید از محصولات خودشان بهرهمند شوند نه لیگهای دو یا سه. از بازیکنانی که هرگز حرفهای رشد نکردهاند و با دیدن پول و شهرت به شدت به حاشیه میروند. عدهای از سربازی به عنوان معضل پیشروی پسرهای جوان یاد کردند. آنهایی که بعد از رسیدن به مشمولیت و بازی در تیمهای نظامی به کل از فوتبال محو میشوند. مشکل دیگری که وجود دارد نتیجهگرایی مدیران عامل باشگاههاست. اینکه بیش از ۹۹ درصد بودجه باشگاه صرف تیم بزرگسالان شده و یک قطره از پول باشگاه به تیمهای پایه یا بانوان نمیرسد! مرور آرشیو ستون پای تخته طی یک ماه گذشته میتواند راهگشای خوبی برای آنهایی باشد که در فدراسیون واقعاً دلسوزند (!) و فقط صرف داشتن پروانه برگزاری لیگ حرفهای شعار داشتن تیمهای پایه در همه باشگاهها را به گوش AFC نمیرسانند. 

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

نظرسنجی

ارزیابی شما از تغییراتی که تاکنون قلعه‌نویی در سیستم تیم ملی داده؟

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی