به گزارش خبرورزشي، بازي ايران و استراليا شرايط خاصي داشت و اگر اشتباه نكنم آنموقع 20 سالي بود كه تيم ملي به جام جهاني نرفته بود. آن زمان با توجه به اينكه تمام بازيكنان استراليا در ليگهاي معتبر انگليس و ديگر كشورهاي اروپايي بازي ميكردند، فوتبال ما را در حد و اندازه فوتبال مطرح دنيا نميدانستند. از اين جهت تيم ملي ايران را ساده در نظر گرفته بودند و خودشان را در جام جهاني ميديدند و تداركات لازم براي جشن صعودشان را هم ديده بودند. زماني كه براي بازي برگشت به استراليا رفتيم، تمام بازيكنان دست به دست هم داديم تا نتيجه شگفتانگيزي را رقم بزنيم و در نهايت نيز آن حماسه تاريخي در فوتبال كشورمان از آنها به يادگار ماند. يادم ميآيد استرالياييها در اين ديدار روي حساسيتهاي ما دست گذاشته بودند و يكي از خوانندههاي معروفشان را هم دعوت كرده بودند تا سرود مليشان را بخواند و زماني هم كه سرود ملي كشور ما پخش شد، آنها يكصدا بلند شدند و تيم ملي ما را هو كردند، در حالي كه معمولاً زمان پخش سرود ملي كشورها، همه احترام ميگذارند. به هر حال تمام اين موارد باعث شد خون ايراني بودن و غيرت و تعصب ما به جوش آيد و اين موضوع خود را در آن ديدار نشان داد و آن نتيجه به دست آمد. استرالياييها با ايرانيهاي حاضر در ورزشگاه برخورد بسيار نامناسبي داشتند و آنها را در ورزشگاه پراكنده كرده بودند. هواداران ما به سختي توانسته بودند بليت بازي را تهيه كنند ولي تمام اين تلخيها، زماني كه مسابقه تمام شد و تيم ملي ايران به جام جهاني صعود كرد، به شيريني تبديل شد.