در حالی که به غیر از المپیک لندن تا امروز هم در هیچیک از ادوار المپیک، کشتی فرنگی نتوانسته بود به ۲ مدال حتی از نوع برنز آن دست یابد و همین موضوع به معنای این است که محمد بنا و تیمش در المپیک ریودوژانیرو نه تنها ناکام نبودند، بلکه اتفاقاً نسبت به همه ادوار گذشته المپیک (به غیر از ۲۰۱۲ لندن) موفقتر هم بودهاند اما محمد بنا با همان توقع و انتظاری که از خود و شاگردانش داشت، این نتیجه را ناکامی و شکست برای خود و تیمش دانسته، استعفا داد و رفت. انتصاب علی اشکانی سرمربی تیم ملی کشتی فرنگی نوجوانان به عنوان جانشین پرافتخارترین مربی تاریخ کشتی ایران، حرف و حدیثهای بیشماری را در پی داشت. بهرغم اینکه عدهای وظیفه دارند تحت هر شرایطی از تمام تصمیمات فدراسیون کشتی حمایت همهجانبه و تمامقد داشته باشند اما انتصاب علی اشکانی برای به دست گرفتن سکان هدایت تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان، انتقادات، اعتراضات و حاشیههای بسیاری را بهدنبال داشت. هرچند همان موظفان به حمایت دائمی سعی در گل و بلبل نشان دادن رویدادهای پیرامون این انتصاب داشتند اما جمع کثیری هم با صراحت نگرانی خود از این انتصاب را اعلام میکردند. اکنون مدتی از حضور اشکانی در تیم ملی گذشته، تیم ملی ۴ مرحله اردوی آمادهسازی برگزار کرده و روزهای شنبه و یکشنبه هفته آینده هم قرار است در مسابقات اوزان غیرالمپیکی قهرمانی جهان به میزبانی بوداپست، با ترکیب افشین بیابانگرد و یوسف قادریان در ۷۱ و ۸۰ کیلو به مصاف حریفان برود. قبل از اعزام تیم ملی به مجارستان، میزبان و پذیرای سرمربی جوان تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان بودیم که پسر موفق و پرتلاش اردبیل که چند روز دیگر باید برای دریافت مدرک دکترای مدیریت ورزشی خود از دانشگاه دولتی و سراسری گیلان از پایاننامهاش دفاع کند، با روی گشاده و بسیار دوستانه دعوت خبرورزشی را پذیرفت و با حضور در دفتر روزنامه به سؤالات پاسخ گفت. بهرغم شناختی که از این جوان مؤدب و خوشبرخورد داشتیم و یکی از دلایل نگرانی ما هم همین رفتار بود که میترسیدیم همین حجب و حیا، بلایی که سرِ احد پازاج آورد، بر سر او هم بیاورد! اما در پایان این همکلامی، با شخصیتی آشنا شدیم که اصلاً انتظار و توقع نداشتیم. اگر علی اشکانی همینی باشد که ما در مصاحبه دیدیم و بسیار امیدوار شدیم، قطعاً بازیچه دست هیچکس نخواهد شد و با بهره بردن از سالها حضور مستمر در عرصه قهرمانی، مربیگری و تحصیلات عالیه تا بالاترین مقطع دانشگاهی، میتوان امیدوار شد که او با استفاده از نظرات و پیشنهادات بزرگان و نامداران کاربلدِ کشتی فرنگی و حمایت فدراسیون کشتی از برنامهها و تلاشهای او، نه تنها جانشین شایستهای برای محمد بنا خواهد بود، بلکه راه جدیدی پیش پای قهرمانان در حال بازنشستگی و مربیان آینده کشتی فرنگی ما باز میکند. اشکانی در پاسخ به سؤالات ما گفت:
فکر نمیکنید برای سرمربیگری تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان عجولانه تصمیم گرفتید؟! بهتر نبود شما هم مثل محمد طلایی بعد از چند سال همکاری با تیم ملی نوجوانان، چند سال هم با تیم ملی جوانان کار میکردید و سپس هدایت بزرگسالان را به دست میگرفتید؟
البته هیچ ادعایی ندارم و با تواضع کامل، همه قهرمانان، افتخارآفرینان، مربیان ردههای مختلف تیمهای ملی و مربیان سازنده را بهتر و بالاتر از خودم دانسته و میدانم ولی ذکر این نکته هم ضروری است که من هم چندان بیتجربه و ناپخته و بدون کارنامه و نتیجه نیستم و برای اثبات شایستگی با تمام وجود میجنگم. اگر عنایت کنید من سرمربی تیم ملی نوجوانان بودم و این تیم را به ترتیب در سال اول سوم، سپس نایبقهرمان و همین چند ماه قبل هم در سال سوم حضورم به مقام قهرمانی جهان رساندم. سابقه حضور و مربیگری در تیم ملی بزرگسالان زمانی که آقای چمنگلی مربی ارشد بودند را نیز دارم. مدتی هم مدیر فنی تیم ملی کشتی فرنگی بزرگسالان بودم. خلاصه در همه ردههای سنی کار کرده و به صورت نسبی تجربه دارم. آن زمانی هم که این مسئولیت به من واگذار شد، چشمبسته نپذیرفتم. مذاکراتی با آقای رسول خادم رئیس فدراسیون کشتی داشتم. شناخت ایشان از عملکرد قبلی، نتایج و تجربیات من و همچنین تلاش و دلسوزی مسئولانهای که برای کسب موفقیت تیم ملی دارم و همچنین اعتماد کامل بنده به قول حمایتهای ایشان از برنامهها و کمک به تیم ملی باعث شد تا بعد از توافق با رضایت کامل، شانهام را زیربار این مسئولیت سنگین و دشوار قرار داده و از این کار سخت و دشوار فرار نکردم.
در حالی که هر روز یکی از اعضای شورای فنی برای ملیپوشان و قهرمانان المپیکی خط و نشان میکشد و آنها را به خط زدن از اردو یا حذف از تیم ملی تهدید میکنند، چه تدبیری برای جلوگیری از ایجاد تنش و حاشیه میان خودتان، کادر فنی تیم ملی و بعضی از قهرمانان و نامداران اندیشیدهاید؟
برای گذار از شرایط فعلی کشتی فرنگی به یک آرامش، همدلی، همکاری، هماهنگی و تعامل چندجانبه میان مربیان سازنده، مربیان باشگاهی و مربیان تیمهای ملی ردههای مختلف، کشتیگیران و ملیپوشان، قهرمانان و افتخارآفرینان، اردونشینان، فدراسیون کشتی و تمام عوامل از نان شب هم واجبتر است و به آن نیاز مبرم و ضروری داریم. هرچند این شرایط سخت و دشوار است ولی میتوان به نتیجه رسید. در ارتباط با بعضی سخنان و حرفها هم باید بگویم که در کشتی چند اصل کلی داریم که احترام به بزرگتر یکی از اصول اخلاقی و مهم قهرمانان است ولی اگر با آنها درست رفتار و برخورد کنیم، آنها هم بدون حاشیه و تنش از تصمیمات متخذه تمکین کرده و همکاری میکنند. من خودم در ۴ دوره بازیهای المپیک اردونشین بوده و ۲ دوره المپیک هم کشتی گرفتهام. با تمام شرایط روحی و جسمی و مشکلات کشتیگیران آشنا هستم و وضعیت آنها را درک میکنم. قهرمانان میدانند که کادر فنی و مربیان هم برای موفقیت و کسب مدال آنها تلاش کرده و زحمت میکشند و اگر ما با آنها درست برخورد کنیم، رابطه به هیچ وجه تیره و تار نمیشود و هیچکس سعی در لجبازی با دیگری ندارد. شما هم مطمئن باشید که هرگز خودزنی نمیکنیم و تدابیری اتخاذ میکنیم که هم قانون و مقررات اجرا شود و هم شرایط و وضعیت قهرمانان و المپیکیها مورد توجه قرار گیرد و هم اینکه به اعتبار و شئونات موردنظر فدراسیون کشتی خدشهای وارد نشود.
رابطه شخصی شما با قهرمانان و مدالآوران کشتی فرنگی بهویژه همین المپیکیهایی که الان شورای فنی علیه آنها خیلی مصاحبه میکنند، چگونه است؟
در حال حاضر من دارای یک جایگاه حقیقی و یک جایگاه حقوقی هستم. در جایگاه حقیقی خودم با اکثر قریب به اتفاق بچهها، ارتباط بسیار خوبی داشته و دارم. ما با هم یک خانواده هستیم و همیشه بزرگتر و کوچکتر خانواده دلشان برای موفقیت هم میتپد و از هم مطلع و یار و یاور هم هستند. تلاش میکنم که برای کمک به جایگاه حقوقی فعلی سرمربیگری تیم ملی از ارتباط جایگاه حقیقی خودم نیز بهرهبرداری کنم و به کار بگیرم تا حتیالامکان برای تیم ملی و قهرمانان هیچ مشکلی ایجاد نشود. در همین راستا و بعد از معرفی شدن به عنوان سرمربی تیم ملی هم رابطهام را با بچهها حفظ کردهام و با اکثر المپیکیها هم در ارتباط بوده و با هم تماس داریم. من میدانم که شرایط المپیک با تمام مسابقات فرق میکند و برای بازگشت به حالت اولیه روحی، جسمی، فیزیکی و... نیاز دارند که حداقل حدود ۶ ماه، متفاوت با سایر ملیپوشان و مدعیان ریکاوری کنند و ما سعی میکنیم با اتفاق و تعامل شرایط را عادی و به دور از تنش و حاشیه کنیم.
چرا افشین بیابانگرد بدون انتخابی ملیپوش شد ولی یوسف قادریان بعد از شرکت در انتخابی ملیپوش مسابقات جهانی اوزان غیرالمپیکی مجارستان شد؟
ببینید در آغاز شروع سرمربیگری من بحث قانونمندی و اصرار بر اجرای فرآیند انتخابی بود و چون براساس همان مقررات قبلی مقرر شده بود که نفرات برتر جام جهانپهلوان تختی مجوز عضویت در تیم ملی اعزامی به جهانی غیرالمپیکیهای مجارستان را دارند. لذا من هم وقتی آمدم باید همان قانون و مقررات را اجرا میکردم. براین اساس بیابانگرد همه رقیبانش را در ۷۱ کیلو شکست داده و نفر اول شده بود چون این اتفاق در ۵ ماه قبل رخ داده بود و برای اینکه حقی از کسی ضایع نشود و افشین هم خودش را انتخاب شده نداند و از تلاش او کم نشود، موضوع انتخاب او را منوط به عملکرد او و سایر مدعیان در طول زمان برگزاری ۴ مرحله اردوی آمادهسازی تیم ملی ساختیم تا اگر در طی این زمان، کسی بهتر از افشین بود، تصمیم دیگری بگیریم اما به اتفاق کادر فنی به این نتیجه رسیدیم که او از نظر شرایط روحی، جسمی، فیزیکی و آمادگی این قابلیت را دارد که میتواند نماینده کشورمان در جهانی مجارستان باشد.
در مورد وزن ۸۰ کیلو و یوسف قادریان چرا متفاوت تصمیم گرفتید؟
یوسف قادریان در جهانی لاسوگاس و رامین طاهری در جام جهانی شیراز دو مدعی اصلی این وزن تیم ملی بودند که هیچکدام در جام جهانپهلوان تختی کشتی نگرفته بودند. مهدی فلاح هم که در جام تختی به فینال رسیده بود، دیدار پایانی را به ارمنستان باخته و قهرمان نشده بود. لذا برای اینکه در این وزن حق کسی را از بین نبرده باشیم، آنها را به مسابقه انتخابی دعوت کردیم، که در پایان قادریان با غلبه بر حریفان ملیپوش این وزن در جهانی بوداپست شد.
عملکرد این دو ملیپوشمان را طی اردوهای تیم ملی چگونه ارزیابی کرده و چه نتیجهای برای آنها پیشبینی میکنید؟
اولاً میدانید کشتی ورزشی است که پیشبینی در مورد نتایج آن تقریباً دور از ذهن و غیرمنطقی است اما از عملکرد این دو ملیپوش در طول زمان برگزاری ۴ مرحله اردوی آمادهسازی به لحاظ رفتار، اخلاق و تلاش برای کسب موفقیت خیلی راضی هستم و به چشم میدیدیم که حتی یک لحظه سهلانگاری نکرده و یک قدم عقب نگذاشتند و امیدوارم که با دعای هموطنان عزیز بتوانند با شایستگی مزد زحماتشان را در جهانی بوداپست بگیرند.
راجع به این مباحثی که پیرامون تصمیم کمیته مربیان مطرح است چه نظری دارید؟ به عقیده شما آیا این نحوه رتبهبندی و تفکیک مربیان که منجر به حذف گروهی از مربیان پرتلاش و موفق شد را صحیح میدانید؟
به اعتقاد من باید برای مربیان ارزش، اعتبار، جایگاه و احترام خاصی قائل شویم و تدابیری اندیشیده شود تا میان یک مربی که ۱۵ سال با درجه یک مربیگری دارد زحمت میکشد و تلاش میکند، با یک مربی که امروز درجه یک مربیگری میگیرد، تفاوت قائل شویم و هر دو را با یک نگاه نبینیم. باید از نظر نگاه فنی و نگاه تجربی و در نظر گرفتن امکانات و سایر مسائل باید واقعاً شرایط متفاوتی مدنظر داشت و قطعاً و بدون شک مربیان جوان و فعال و پرتلاش هم، یک روزی به جایگاه ارزشی و تجربی و اعتباری مربیان سازنده و فعال و توانمند و باتجربه ما خواهند رسید و هیچکس از احترام بیشتر به این سپیدموهای ارزشمند ناراحت نخواهد شد.
در آستانه بازی استقلال- تراکتورسازی هستیم. به عنوان یک اردبیلی و آذریزبان اولاً بگو اهل فوتبال و طرفداری از تیمی خاص هستید یا نه؟ ثانیاً راجع به این مسابقه و نتیجه آن چه نظری دارید؟ و همچنین بگو که آیا در خانواده هم علاقهمند به فوتبال دارید یا نه، همه اهل کشتی هستید؟
من خودم که خیلی فوتبال را دوست دارم. در اردوهای تیم ملی هم در حد معمولی همیشه فوتبال بازی میکردیم. یک بار همراه با اردونشینان تیم ملی کشتی فرنگی از خانه کشتی به ورزشگاه ۱۰۰ هزار نفری رفتیم برای تماشای مسابقه نماینده ایران که اگر اشتباه نکنم استقلال تهران بود مقابل جوبیلو ایواتا، بعد از آنکه استقلال آن مسابقه را باخت و دیدم که تماشاگران طرفدار این تیم چگونه اشک میریختند، تازه معنای این جمله که همیشه میشنیدیم «تماشاگران سرمایه واقعی ورزش هستند» را با جان و دل احساس کردم و فهمیدم. واقعاً خیلی دلم برای آن تماشاگران سوخت و تازه فهمیدم وقتی قهرمانان ما و تیمهای ورزشی ما جلوی حریفان به پیروزی میرسند، خوشحالی مردم و شادی آنها چقدر ارزشمند و مهم است. راجع به بازی استقلال و تراکتورسازی هم حس ناسیونالیستی و همزبانی به من میگوید که باید پیروزی تراکتورسازی را آرزو کنم ولی خب فوتبال هم مثل کشتی میماند و نمیشود زیاد روی پیشبینیها حساب باز کرد و هر تیمی که بهتر بازی کند برنده مسابقه است، هرچند که بعضی مواقع تیمی که خوب هم بازی میکند، حتماً برنده نمیشود. در خانواده هم دو برادرم استقلالی هستند و یک برادرم هم پرسپولیسی است و همیشه در حال کرکری و جنگ و جدل طرفداری که من هم در دعوا همیشه داور هستم و بیطرف!
راجع به داوریها و حقکشیهایی که راجع به کشتیگیران ما در مسابقات معتبر انجام میدهند، حرف و نظری ندارید؟
اولاً به نظر من داوری در همه ورزشها یکی از بدترین و پرحاشیهترین شغلها و مسئولیتهای ورزشی است. داوران ورزشی مسئولیت خیلی سخت و دشواری دارند که هیچوقت همه از آنها راضی نمیشوند و هر تصمیمی که بگیرند بازندهها از آنها ناراحت هستند و از قضاوت آنها ایراد میگیرند. بعضی جاها هم که مثلاً در حالت مساوی داور باید به یکی اخطار یا تذکر بدهد، قطعاً طرف مقابل ناراحت و معترض میشود اما به عنوان ورزشکار و مربی در مسابقات مختلف دیدم و تجربه کردهام که ما حتماً باید کشتیها را خودمان از حریفان ببریم و به هیچوجه نباید روی نظر و تصمیم داوران حساب کنیم چون من تا حالا ندیدهام یک رأی یا یک نظر را به نفع کشتیگیران ما بدهند.
برای انتخاب همکاران در کادر فنی دچار مشکل نشدید؟
باتوجه به این که در قدم اول باید خودمان را برای شرکت در مسابقات اوزان غیرالمپیکی قهرمانی جهان مهیا و مجبور بودیم هرچه زودتر اردوهای آماده سازی را شروع کنیم لذا بی جهت نباید اطرافمان را شلوغ می کردیم و خودمان را سرگرم آمدن یا نیامدن، همکاری یا عدم همکاری عَمر و زِید می کردیم. به همین دلیل بلافاصله با گروهی از مربیان که از نظر شرایط سنی، تجربه، پختگی، کاربلدی و نیروی جوانی را دارند و در جمع آنها همه این پارامترهایی که گفتم مشهود و ملموس است، استارت زدیم و کار را شروع کردیم. خوشبختانه همین عزیزان هم صادقانه و خالصانه با من همکاری و تلاش میکنند و تاکنون برای کمک به من و تیم ملی از هیچ کوششی دریغ نکردهاند.
پس تکلیف آن موضوعی که آقای اسماعیل نژاد برای پایان همکاری و تعیین مدت برای خاتمه کار با کادر فنی شما داشتند، چه میشود؟
فعلا نه ایشان و نه ما، هیچ کدام در این باره نه حرفی میزنیم و نه تصمیمی میگیریم، بلکه تمام توان و انرژی خودمان را گذاشتهایم برای کسب موفقیت در مسابقات جهانی مجارستان، بعد از آن هم خدا بزرگ است. ابتدا باید اردوهای جام جهانی را شروع کنیم و راجع به ادامه همکاری یا خاتمه همکاری هم بعدا بهتر میشود با همین همکاران فعلی رایزنی و مشورت کرد تا انشاءالله به یک نتیجه و جمعبندی برسیم و فعلا اصلا راجع به این موضوعات اصلا خودمان را درگیر نمیکنیم.
با همین نفرات کار را ادامه میدهید یا نفرات جدیدی هم به کادر فنی اضافه می شوند؟
نفرات کادر فنی ما کم است. سعی میکنم برای تقویت کادر فنی از نفرات مختلف و نخبههای متعدد در مقاطع گوناگون دعوت به همکاری کنیم تا برنامهها را به مرور جلو ببریم و انشاءالله بعد ازشناخت کامل از مجموعه کشتی فرنگی هم به جمعبندی برسیم و هم به نتیجه دلخواه دست بیابیم.
یعنی فکر میکنید در این راه دچار مشکل نمیشوید؟
هیچ وقت نباید مغرور شویم. ما میخواهیم بانیروی جوانی و تفکرات جدید، راهی را که بزرگترها به ما یاد داده و نشان دادهاند را طی کنیم. قوانین در خیلی موارد عوض شده و همین تغییرات در مقررات، قضاوت و داوری و .... باعث میشود تا ما هم مجبور شویم در برنامهها، تمرینات و اجرا تغییراتی داشته باشیم که چه با من و چه بدون من باید آزمون و خطاهایی را تجربه کنیم تا با این تغییرات، خون تازهای در رگهای کشتی فرنگی به جریان بیفتد و موفقیتهای بعدی ما را تضمین کند. کشتی فرنگی ما استحقاق درخشش و افتخارآفرینی در دنیا را داشته و دارد و ما وظیفه داریم این راه پرافتخاری که مربیان توانمندی مثل آقایان محمد بنا، احد پازاج و ... برای کشتی فرنگی شروع کرده و ترسیم نمودهاند را ادامه بدهیم.
به عنوان یک قهرمان تحصیلکرده و متخصص در مورد عملکرد کمیته مربیان و انستیتو بین المللی کشتی حرفی ندارید؟
اگر فدراسیون کشتی را به یک انسان تشبیه کنیم که از اجزاء و دستگاههای مختلف نظیر قلب، ریه، عصب، ستون فقرات و ... تشکیل شده، کشتی هم از دستگاههای مختلف و متعدد تشکیل شده که انستیتو به عنوان یک مرجع علمی، تحقیقی و برنامهریزی فنی، یکی از مهمترین ارکان و دستگاههای بدن کشتی است که در صورت صحت، سلامت و نشاط میتوانند فواید بسیار زیادی برای حال حاضر کشتی و آینده کشتی ما داشته باشند. به اعتقاد من انستیتو و کمیته مربیان کشتی باید با هم هماهنگ باشند. همچنین تعامل انستیتو با دانشگاهها می تواند نتایج خیلی خوبی داشته باشد و میتوانیم به دانشگاهها موضوع بدهیم تا تحقیق کنند و از تحقیقات آنها به نفع کشتی استفاده کنیم. تعامل انستیتو و کمیته مربیان میتواند به علمیتر شدن برنامهها، عملکردها و هماهنگی در نحوه تمرینات در سراسر کشور منجر شود. با این هماهنگی میتوانیم مدلهای تمرینی برای دورترین نقاط کشور را تنظیم کنیم تا همه مربیان ما با نحوه آموزش پالیمتریک، اینتروال و ... آشنا شوند و بازدهی زحمات و خدمات صادقانه آنها بیشتر و بهتر شود.
انتخاب حبیبالله اخلاقی یکی از قهرمانان خوشنام و تحصیلکرده که مثل شما در مقطع دکترا باید از پایان نامهاش دفاع کند و اکنون به عنوان رئیس جدید انستیتو کشتی منصوب شده،را چگونه می بینید؟
معتقدم انتصاب اقای حبیبالله اخلاقی گزینه خوبی بود. امیدوارم مثل دوران قهرمانی و ورزشکاریشان در این مقطع و مدیریت انستیتو هم بتوانند موفق شوند. با عنایت به تحصیلات عالیه دانشگاهی، تجربیات دوران قهرمانی و شناختی که از ایشان دارم مطمئن هستم که میتوانند طرحهای خیلی خوبی را به اجرا درآورند.
خوشبختانه اکثر قریب به اتفاق نسل جدید قهرمانان ما، جوانان تحصیلکرده در مقاطع بالای دانشگاهی هستند. حضور این نفرات در بدنه کشتی چه فواید و منافعی برای کشتی ما در آینده خواهد داشت؟
قطعا اثرات و ثمرات بسیار خوبی دارد. قهرمانان ما حضور در سطوح بالای ورزشی و کسب افتخار را تجربه کرده و با طی مدارج بالای علمی و تحصیلی و استفاده بهینه از همین تجربیات و دانش روز میتوانند آینده خوبی را برای کشتی کشورمان ترسیم کنند.
به غیر از آن خاطره فوتبالی که راجع به باخت استقلال و اشک هوادارانش گفتید، خاطره دیگری هم از فوتبال دارید؟ دوست و رفیق فوتبالی هم دارید؟ ال کلاسیکو رئال و بارسا را تماشا کردید؟ میان تیمهای خارجی طرفدار هیچ تیمی نیستی؟
خاطرات آن چنانی که ندارم. فرصت زیادی ندارم که به تماشای فوتبال آن هم مسابقات خارجی بنشینم. باتوجه به این که با کریم انصاریفر دوست و رفیق هستیم، هر وقت فرصت بشود بعضی مسابقات او در لیگ یونان را پیگیری میکنم. اما بازیهای تیم ملی را بیشتر تماشا میکنم و هیچ وقت دوست ندارم باخت و شکست تیم ملی بهویژه مقابل تیمهای عربی را ببینم. یک بار هم بازی تراکتور سازی با نفت تهران را در تبریز از نزدیک و در استادیوم تماشا کردم. خاطره فوتبالی هم فکر کنم بازیهای آسیایی سال ۱۹۹۷ بانکوک بود که من و آقایان علی دایی و حسین رضازاده نمایندگان استان اردبیل در این رقابتها بودیم که برای تماشای دیدار ایران و کره به استادیوم رفتم و برد ایران را از نزدیک تماشا کردم و بعدش هم آقای دایی با حضور در محل اسکان ما از من دلجویی کردند و دیدار صمیمی و خاطرهانگیز برای من رقم زدند.
از کار فوتبالیستها و مربیان خارجی کدام را بیشتر میپسندید؟
از دیدن بازیهای زینالدین زیدان به عنوان یک ورزشکار موفق و الان هم یک مربی موفق خوشم میآید و دوست دارم.
آیا از تیم نوجوانان شما کسی هست که میتواند در تیم ملی امسال هم کشتی بگیرد، یا همه باید به دلیل شرایط سنی تغییر کنند؟ همچنین علیرضا لرستانی به جای شما، هدایت نوجوانان را برعهده گرفته،چه نتیجهای برای او پیشبینی میکنید؟
پیشبینی که نه ولی با تمام وجود امیدوارم که هم آقای لرستانی و هم سایر مربیان ما موفق شوند و با کسب مدال و افتخار خوشحالی هموطنانمان را فراهم کنند. راجع به نفرات تیم ما هم فکر کنم ۷ - ۶ نفر از این بچهها که با ما به قهرمانی جهان رسیدیم، امسال هم بتوانند در تیم ملی کشتی بگیرند.
حرف آخر!
از همه هموطنان، بزرگان و علاقمندان کشتی درخواست و خواهش میکنم برای موفقیت بچهها در مسابقات جهانی غیر المپیکیهای مجارستان کشتیگیران را دعا کنند و انرژی مثبت به تیم کوچک ما بفرستند. زیرا هر نتیجهای کسب شود متعلق به خانواده کشتی است. انشاءالله که افتخار و مدالهای ارزنده کسب شود و مطمئنا این افتخار متعلف به شخص خاصی نیست و همه در آن سهیم هستند.
