چگونه باید در ورزش سودآور شویم؟ ساز و کار اقتصادی کردن ورزش را چه کسانی باید انجام دهند؟ دولت، وزیر ورزش، رؤسای فدراسیونها، کمیته ملی المپیک؟ چرا حرکت سودآوری در ورزش عملیاتی نمیشود؟ آیا معیارهای اقتصادی ورزش در تضاد با خواستههای دولتی است؟ فرایند سوددهی در ورزش در دسترس است، اما به دلیل نداشتن برنامهریزان اقتصادی ما هنوز در کوچههای باریک ورزش باقی ماندهایم. برویم سهم 224 هزار میلیاردی را افزایش دهیم و از نمایندگان ورزشدوست بخواهیم وزارت ورزش را مورد ملاطفت خود قرار دهند. 47 درصد از این بودجه میرود برای مسائل فرهنگی و اجتماعی، 44 هزار میلیارد برای ورزش و اعتبارات ورزشی که میشود نیمدرصد از اعتبارات کل بودجه. واقعاً حق وزارت ورزش این است؟ آقای مسعود سلطانیفر که مورد توجه نمایندگان هم هستید، چانه ورزش را بزرگتر بگیرید، این عادت از ابتدا در مجلس نهادینه شده است که ورزش را خیلی دور نگه داشتهاند و نگاه میکنند. پاسخ نمایندگان را کاملاً میدانیم. بروید به سمت سودآوری ورزشی، ایجاد سازوکار اقتصادی! عالی، چشم، قبول میرویم و از همین حق پخش تلویزیون شروع کنیم. در همین نقطه اول به بنبست خوردهایم و لایحهاش در مجلس مانده است. آیا سهم حق پخش ورزش از تلویزیون 23 میلیارد تومان است؟! خوب است که در بین فدراسیونها، فوتبال موقعیت بهتری دارد و 56 میلیارد تومان وصولی داشته است. از فیفا، آسیا، ورزش و غیره تا طرحهای عمرانی را بدهید به بخش خصوصی، مگر در مورد ورزشگاه نقش جهان این حرکت انجام نشد؟ ما در برنامه ششم توسعه پول لازم داریم. جوانان زیادی پشت در ورزش در انتظارند. آقای سلطانیفر ورزش، توسعه، آبادسازی، عمران و همه پول میخواهد. باید این مهم را با مجلس انجام داد. در مجلس ورزششناسان زیادی وجود دارند، فرصت را از دست ندهید وگرنه همان قصه قدیمی گفته خواهد شد. داستانی نه تازه!