به گزارش روزنامه خبرورزشی رسیدن ما همزمان شده بود با پایان تمرین و ورزش صبحگاهی و بازگشت رضایی از پارك بانوان منظریه شهر رشت...
***
* برای آنهایی كه ارغوان رضایی را كمتر میشناسند، بیشتر از ارغوان برایمان بگویید.
من متولد فرانسه هستم و در فرانسه بزرگ شدم اما پدر و مادرم ایرانی و مادرم رشتی هستند. یك برادر بزرگ و یك خواهر كوچكتر از خودم دارم كه برادرم هم تنیس بازی میكرد و در نوجوانان قهرمان هم شده بود. پدرم وقتی استعدادم در تنیس را دید، روزانه هشت ساعت با من تمرین میكرد. از سن شش سالگی تنیس را شروع كردم و الان هم 29 سالم است. در طول این مدت در سنین 14، 15، 16 و 17 سالگی قهرمان فرانسه شدم و در هجده سالگی چهلم جهان شدم و از آن به بعد بود كه در مسابقات حرفهای شركت كردم. سال 2010 نتایج خوبی را كسب كردم و مسترز مادرید را بردم و در فینال، ویلیامز را توانستم شكست بدهم. مسترز اندونزی را توانستم كسب كنم و پس از آن نیز تعداد زیادی از تورنمنتهای دیگر را كه كسب كردم، توانستم چهاردهم جهان شوم كه در همان سال 2010، توانستم 10 تنیسور برتر جهان را شكست بدهم.
*فكر میكنید اگر مقیم ایران بودید، میتوانستید در تنیس چنین پیشرفتی را تجربه كنید؟
شرایط همه جا سخت است و فقط در ایران اینطور نیست. من خودم در فرانسه در شرایط سخت تمرین میكردم و این سختی به من كمك كرد تا از بازیكنانی كه روبهروی من هستند، نترسم. این سختیها باید برای تنیسورهای جوان ایرانی انگیزه باشد تا غرورشان اجازه ندهد مقابل حریفانشان شكست بخورند.
*در مسابقات بینالمللی بیشتر نگاهها به شما، به عنوان یك تنیسور ایرانی است یا فرانسوی؟
واقعیتش این است كه من در فرانسه بزرگ شدم و آنجا بازی میكنم اما همیشه افتخار میكنم كه ایرانی هستم. در همه جای دنیا ایرانی بودنم را اعلام میكنم و دوست داشتم به تمام دنیا نشان بدهم كه یك ورزشكار ایرانی میتواند پیشرفت و نتایج خوبی كسب كند. درست است كه در فرانسه بزرگ شدم اما تربیتم ایرانی است.
*اگر روزی تصمیم گرفتید برای زندگی به ایران مهاجرت كنید، دوست دارید در كدام شهر ایران اقامت داشته باشید؟
قطعاً دوست دارم در رشت زندگی كنم. آب و هوا، سرسبزی، بارندگی و فرهنگ مردم رشت از مهمترین دلایل علاقهام به زادگاه مادریام است. ضمن اینكه رشت تقریباً از لحاظ رطوبت، سرسبزی و دریا به فرانسه شباهت دارد.
*رابطه شما با فدراسیون تنیس ایران چگونه است؟
رابطه خوبی با فدراسیون ندارم. وقتی با مسئولان صحبت میكنم، فكر میكنم اصلاً متوجه صحبتهایم نمیشوند. من دلم میخواهد كه تنیس ایران پیشرفت كند اما آنها كار خودشان را انجام میدهند. برای مثال شماره یك تنیس ایران انوشا شاهقلی است كه سیزده سال پیش هم انوشا بود و الان هم انوشا است! این یعنی تنیس ایران، پیشرفتی نكرده است. من شرایط حرفهای تنیس روز دنیا را دارم میبینم و وقتی آن را با تمرینات و فدراسیون كشورمان مقایسه میكنم و یكسری رفیقبازیها را میبینم، مشخص است كه تنیس ایران پیشرفتی نمیكند. هم من و هم پدرم اعلام كردیم كه اگر كمكی میخواهید، ما آمادگی داریم كمك كنیم اما استقبال نكردند.
*چقدر خوب فارسی صحبت میكنید...
بله، من با پدر و مادرم در فرانسه هم فارسی صحبت میكنم. اگر من گلایهای هم كردم، فقط به دلیل ناراحتی است كه همیشه اذیتم میكند. من از آن طرف همیشه سعی میكنم تنیس ایران را بالا ببرم اما از این طرف چه در بخش پسران و چه در بخش دختران ما پیشرفتی را شاهد نیستیم.
*** مازیار اصغرزاده
