خوشبختانه در کشور ما نیز ارزشهای این رشته با زمینه مردمی فوتبال و بعد فوتسال همخوانی داشت و در آغاز پیدایش این رشته توانستیم به مقام چهارم جهان برسیم و در هشتمین دوره آن که در کلمبیا برگزار شد، مقام سوم را به دست آوردیم. فوتسال ما هنوز یک آقای گل در بین بزرگان این رشته دارد. سعید رجبی با 16 گل در سال 1992 به مقام آقای گلی مسابقات رسید که تنها مانوئل توبیاش برزیلی رکورد او را شکست. از هشت دوره برگزار شده ایران پس از برزیل و اسپانیا بیشترین حضور را دارد و با این ویژگیها ما میتوانیم میزبان جام جهانی فوتسال برای سال 2020 باشیم. رقیبان ما ژاپن و لیتوانی هستند که پس از بازبینی بازرسان فیفا به ما مجوز میزبانی میدهند اما جدا از تمام شاخصهای گفته شده، میزبانی این مسابقات تأثیرات شگرفی در بُعد سیاسی در منطقه و آسیا و جهان دارد. میزبانی این مسابقات به معنای ثبات سیاسی جامعه ما و در خلاف ادعاهای بیاساس عربستان خواهد بود. به همین دلیل با علم به تأیید دولت، وزارت ورزش و فدراسیون فوتبال، مسئولان تمام انرژی خود را بگذارند که این اتفاق مهم به وقوع بپیوندد. از اهمیت و ارزش این میزبانی غافل نشوید، وزارت ورزش با تأمین امکانات و بودجه این میزبانی میتواند اعتبار سیاسی ما را در منطقه تضمین کند و این حرکت کوچکی نیست و شاید شانس قهرمانی را نیز داشته باشیم که خود افتخار ماندگاری خواهد شد. میزبانی در فوتسال بدعت خوبی خواهد بود تا در دیگر رشتهها نیز ما مدعی میزبانی در سطوح مختلف باشیم. اگر میزبان فوتسال شدیم، مسابقات را به گونهای برگزار کنیم که در شأن فرهنگ ما ایرانیان است و با این حرکت درس مهماننوازی را که در سنت ما جایگاه ویژهای دارد، به کشورهای پنج قاره بیاموزیم.