من به خیلی از شهرستانها میروم تا ورکشاپهای یک روزه یا یک روزه و نصفی با موضوع کارگاههای آموزشی فوتبال برگزار کنم اما باورکردنی نیست که مربیانی را در مناطق مختلف دیدهام که گمنام ماندهاند ولی در روستاها و بخشها کار میکنند و میآیند در آن کلاسها مینشینند و به من میگویند 40 تا شاگرد داریم با فقط 4 عدد توپ! من شاهد این بودهام که یک گروهی را تحت عنوان تیم هنرمندان به شهرستانی بردهاند و 30 میلیون تومان از آنها پول گرفتهاند و یک بازی برایشان انجام دادهاند که چی بشود؟ خب این پول را شال و کلاه کنید و به سر و گردن بچههای معصوم و مظلوم بیندازید یا اگر موضوع دعوت جوانان به فوتبال و ورزش است این مبالغ را صرف تهیه لوازم ورزشی برای همانها کنید. من برای هنرمندان ارزش و احترام زیادی قائل هستم اما آن بخشی که من نپسندیدم را مورد توجه قرار میدهم که آیا شما به پول این بچههای شهرستان نیاز دارید؟ به هر حال مبنای قضاوت درباره خوبی و بدی یک تیم دسته پایینتر فقط نباید نتیجه یک مسابقه باشد. اشتباه ما همین جاست. ژاپنیها یک سند صد ساله تنظیم کردهاند که از دیدن آن لذت میبرید. چندین سال روی آن کار کرده بودند، با متخصصان حوزههای مختلف و نه فقط فوتبال. یک نمونهاش این بود که وقتی مثلاً در دسته پایینتر تیمی با 53 امتیاز اول و حائز شرایط ورود به دست یک شد از قبل به آنها اعلام کردهاند که این دلیلی برای حضور قطعی شما در دسته بالاتر نیست. باشگاه باید ترازنامه مالی روشن داشته باشد. باید وضعیت استادیومش مشخص شده و آن را ببینند و مورد تأیید قرار دهند. ببینند توانمندی دارد که به دسته یک بیاید یا ندارد؟ ولو اینکه قهرمان دسته دو شده باشد. اجازه نمیدهند تیم بدون پشتوانه بالا بیاید و دائماً آنها را کنترل میکنند ولی ما میآییم در منطقه دورود با آن مردم شریف که به لحاظ مالی شرایط مطلوبی برای تیمداری در سطح لیگ برتر ندارند و اصلاً چندان دنبال این مسائل نیستند بدون ابزار لازم برای برگزاری یک بازی رسمی سهمیه لیگ برتر صادر میکنیم. در فوتبال ما صلاحیت ورود به لیگ بالاتر فقط رسیدن به پلیآف یا صدرنشینی در جدول است! این قبیل تیمها بدون توان مالی و ابزار لازم بین راه میمانند! الان سپیدرود رشت صدر جدول است و این تیم را تمام مردم گیلان دوست دارند، مانند ملوان هم ریشهدار است ولی این تیم از نظر مالی بنیه خیلی خیلی ضعیفی دارد. در جام حذفی به دلیل بیپولی کنار کشیدند ولی بعد از مدتی استانداری و شهرداری کمکهایی میکنند که اینها فقط حکم مسکن را دارند. اینها درمان نیست. مادامی که ما الگوبرداری نکنیم و به آن سمتی نرویم که فوتبال همین همسایهمان، ترکیه رفته وضعیتمان همین خواهد بود.