به گزارش روزنامه خبرورزشی، رقابتهاي اين فصل دنياي تنيس حرفهاي در شرايطي استارت خورده كه كمتر از دو هفته ديگر همه تنيسبازان مشهور دنيا مهياي حضور در گرنداسلم استراليا، اولين تورنمنت بزرگ فصل ميشوند. با اين حال با توجه به اتفاقات گستردهاي كه سال 2016 رخ داد هنوز چند سؤال در ذهن علاقهمندان به تنيس باقيمانده كه پاسخ دادن به آنها مبهم است.

آيا ماري دوام ميآورد؟

اصليترين سؤال ميتواند همين باشد؛ مرد شماره يك كنوني تنيس دنيا بعد از 12 سال كه عنوان شماره يكي در دستان فدرر، نادال و جوكوويچ دست به دست شد به صدر جدول رسيد و اين عنوان ارزشمند را به دست آورد. كاري كه ماري كرد را ميشود انقلابي نرم دانست كه در طول چند سال رفته رفته شكل گرفت و به نتيجه رسيد. فعلاً هم با توجه به كار دشواري كه جوكوويچ در نيمفصل اول دارد ميتواند خيالش بابت جايگاهي كه دارد راحت باشد ولي كار سخت اندي از نيمه دوم سال شروع ميشود كه بايد از عناويني كه به دست آورده حسابي دفاع كند. اندي در حالي شماره يكي را به دست آورده كه نزديك به 5 سال بود جوكوويچ به دنياي تنيس سلطه داشته است و بعد صندلي شماره يكي را واگذار كرد. مشكلي كه اين بريتانيايي با آن روبهرو است اين است كه 29 سالش شده! در واقع شايد ماري 6 ماه گذشته عملكرد خيرهكنندهاي داشته ولي با توجه به شرايط سنياش بعيد است بتواند چند سال ديگر هم در اوج باقي بماند.

جوكوويچ از بحران خارج ميشود؟

پيروزي پشت پيروزي و قهرماني پشت قهرماني. براي نواك جوكوويچ وقتي پاي درو كردن جام در ميان بود خستگي معني نداشت. او همه چيز را برد تا اينكه بالاخره به جامي كه نداشت رسيد: رولان گروس. بعد از به دست آوردن گرنداسلم فرانسه، عطش «نوله» براي رسيدن به جامها فروكش كرد. او نه تنها انرژي لازم براي رسيدن به قهرماني را نداشت بلكه عنوان شماره يكياش را هم در اواخر سال به اندي ماري بريتانيايي داد. درست در شرايطي كه به نظر ميرسيد جوكوويچ دوباره خودش را پيدا كرده، در فينال مسترز لندن، جايي كه خيليها تصور ميكردند او انتقام سختي از ماري بگيرد، شكست سختي مقابل رقيب متحمل شد تا بيانگيزگياش موج بزند. حالا با شروع سال جديد شايد عطش نوله برگشته باشد. او نياز به انگيزه داشت و حالا چه انگيزه براي او بهتر از اينكه حكم «شكارچي» را پيدا كرده؛ او بايد دنبال ماري و عنوان شماره يكياش بدود. براي رسيدن به عطش چه جايي بهتر از همين اوپن استراليا؟ جامي كه جوكوويچ در بين سالهاي 2008 تا 2018 آن را 6 بار به آغوش كشيده است.

فدرر و نادال به اوج برميگردند؟

سال 2016 رسماً سالي براي پايان زوج اسپانيايي- سوئيسي دنياي تنيس بود؛ راجر فدرر كه نيمه دوم سال را به دليل مصدوميت از دست داد براي اولين بار در طول 14 سال گذشته از جمع 10 تنيسباز برتر دنيا خارج شد. رافا نادال هم كه دستكمي از رقيب ديرينهاش نداشت سال پيش فقط در يك نيمهنهايي گرنداسلمها حضور پيدا كرد! عملكردي ضعيف كه در 14 سال گذشته براي او بيسابقه بوده است. حالا كه هر دو مدت زماني استراحت كردهاند دوباره برگشتهاند؛ راجر فعلاً در تورنمنتهاي كوچك استراليا مشغول ارزيابي از خودش است و رافا هم كه رقابتهاي دوستانه تنيس ابوظبي را برده است. با همين روال، اگر بدن اين دو اجازه بدهد دليلي ندارد كه راجر و رافا دوباره و خيلي سريع به جمع 5 تنيسباز برتر دنيا برنگردند. با اين حال اين موضوع يك «اگر» بزرگ در دلش نهفته دارد: اگر بدن آنها در طول فصلي به اين طولاني ياري كند. از لحاظ تنيسي و فني اين دو بازيكن چيزي كم ندارند ولي... 

يك تازهوارد قهرمان گرنداسلم ميشود؟

در طول 11 سال گذشته فقط 7 نفر بودهاند كه توانستهاند گرنداسلمها را ببرند: فدرر، نادال، جوكوويچ، ماري، دل پوترو، واورينكا و چيليچ. در واقع فقط همين 7 نفر بودهاند كه جام 47 گرنداسلم قبلي را بالاي سر بردهاند. موضوعي كه هرگز رخ دادنش در تنيس مردان سابقه نداشته است. ضمن اينكه در اين راه، چيليچ و دل پوترو هم هركدام فقط يكبار اين جام ارزشمند را به دست آوردهاند. حالا سؤال اينجاست: آيا تازهواردي ميتواند از راه برسد و قهرمان گرنداسلم شود؟ اگر جوكوويچ و ماري به رقابتي كه در فصل پيش داشتهاند ادامه دهند شرايط براي بقيه كمي سخت ميشود. اين دو تقريباً هر جا، جام مهمي بود به فينال رسيدند و برايش جنگيدند. هرچنداستن واورينكا در نيويورك نشان داد مترصد اين است كه از فرصت استفاده كند. با اين حال امسال كمي نگاهها متوجه به يك تنيسباز ديگر است: ميلوس رائونيك.

اين جوان كانادايي سال 2016 را عالي شروع و تمام كرد و به دو نيمهنهايي در گرنداسلم استراليا و ويمبلدون رسيد. او بدون ترديد تهديد مشخصي است ولي رائونيك تا زماني كه يكي از اين جامهاي مهم را نبرد فقط در سطح گزينه باقي ميماند.