1- سروش رفیعی، برای پرسپولیس از لحظه اول ورودش به زمین بازیكنی شد تكنیكی و مؤثر! بدون یك دقیقه وقت تلف شده! بدون یك دقیقه زمان از دست رفته و «پرت» شده!
سروش نشان داد كه چرا شایسته پوشیدن پیراهن «شماره 7 قرمزها» بود و هست و چگونه از این شایستگی و سزاواری خود در جهت بهتر بازی كردن همه جنبههای بازی تیم جدیدش استفاده میكند! سروش به خوبی ارزشهای یك فانتزیباز را به رخ كشید!
دست تراكتورسازی درد نكند و تشكر باید كرد از امیر قلعهنویی كه در آمادهسازی تیم و بازیكنانش، كم نمیگذارد و هر چه در بساط آموزههای فنی خود دارد، رو میكند!
2- سروش رفیعی، برای تبدیل شدن به بهترین بازیكن هفته، كار مشكلی را به آسانی انجام داد!
كار سروش دشوار بود، چون در حضور محسن مسلمان، كمال كامیابینیا، وحید امیری و مهدی طارمی، باید كاری میكرد كه «احسنالحال» باشد! باید كاری میكرد كه بهترین كار میشد!
كار سروش، در انجام این مهم، آسان شد، چون در كنار او، مجموعهای از تكنیكداران فانتزیباز، به بازی مشغول بودند! همبازیانی كه هر صاحب هنری را سر ذوق میآورد!
رفیعی در پرسپولیس بر سر ذوق آمد و كرد آنچه كرده تا تبدیل شود به بهترین بازیكن روز كه از همه سو و همه جوانب تهدید میشود تا خود را بپاید! مخصوصاً از جانب تراكتور، به ویژه از طرف ذوبآهن و خط هافبكش كه از نظر نیروی جوان، تمامی ندارد!
3- درباره داوری و مسبب بسیاری از پرخاشگریها بودنش، حق را به جانب برانكو نمیدهیم، كه مربی باید خویشتندار باشد! اما پنهان هم نمیتوان كرد كه داوریها، در هفته شانزدهم، پر بودند از اشكال! پر بودند از غلطهای مشهود! و پر بودند از اشكالات پر از مشكل!
حكایت داوری و تصمیمهای غلطش، حكایت «نیش عقرب است» كه از ره كین نیست و پاسخی به شمار میرود به اقتضای كمدانی طبیعتش كه طبیعی هم هست! داستان داوری سخت دنباله دارد!
4- در لیگ یك غوغایی برپاست! 7، 8 تیم ریختهاند بر سر ملوان و تا امروز- هفته هجدهم- زورشان نرسیده! ملوان مردانه بازی میكند و مردانه ایستادگی میكند و مغلوب كمتجربگی و میدانندیدگی یارانش نمیشود! تجربههای مایلیكهن و فریادشیران و بقیه حكم نوشداروی به موقع را دارد! این هفته ملوان در 2 دقیقه دوباره صدرنشین شد! این هفته باز هم همه برای ملوان بازی كردند! از بازی نكردن سپیدرود برابر فجرسپاسی بگیر تا تساوی اكسین و پارس جنوبی و حتی برد مس كرمان!
ملوان بالای سر همه در خرامیدن و پرواز است!
