به گزارش روزنامه خبرورزشی، بدون ترديد رافا نادال يكي از كساني است كه ردپايش را در تاريخ دنياي تنيس به جاي گذاشته. او كه اين روزها در استراليا به رقابت ميپردازد در يك گفتوگوي اختصاصي، با خبرنگار روزنامه الپائيس حرف زد. قبل از آغاز مصاحبه رؤياي دو كودك را محقق كرد و با آنها عكس يادگاري گرفت. پس از آن دو گوشي تلفنش را روي ميز گذاشت و پاهايش را روي هم انداخت و گفتوگو آغاز شد:

* فكر ميكنم كه از مصدوميتها خسته شدهاي و حتي شايد از اين بابت نااميد شده باشي.

راستش را ميگويم. مصدوميتها مرا نااميد نميكنند. بايد واقعبين بود. شايد اگر اين مصدوميتها نبودند، من ميتوانستم به مراتب بهتر از اينها باشم ولي شرايطم به نحوي نيست كه بخواهم گلهگذاري كنم. با وجود همين مصدوميتها كارنامه ورزشي درخشاني تا به امروز داشتهام.

* از سال 2014 تا حالا نتوانستهاي در گرنداسلمي موفق باشي. ميتواني بدون اين افتخار به كار ادامه دهي؟

بستگي دارد كه احساس خوشبختي بكنم يا نه. اين بسته به اين است كه فرد انگيزه كافي براي رقابت كردن داشته باشد يا نه. فدرر از سال 2012 (در ويمبلدون) به بعد گرنداسلم نبرده اما همچنان رقابت ميكند. زندگي فقط قهرماني و بهترين بودن، نيست. مسائل ديگري هم هست. البته در دنياي ورزش و از نظر رسانهها و همه، فقط موفقيت به چشم ميآيد ولي مسائل ديگري هم در ميان است؛ مثل شادي و رضايت و حس خوب. اگر حس خوبي نداشته باشي زجر ميكشي. فكر ميكنم فدرر سال گذشته سختي زيادي كشيد. من تا قبل از آنكه در پاريس مصدوم شوم زجر نميكشيدم ولي از آن به بعد زندگي زجرآور شد اما بعد از آن در تمام تورنمنتهايي كه رقابت ميكردم، حس ميكردم كه ميتوانم به قهرماني برسم. اين حس، پاداش تمام سختيهاست.

* يعني ميخواهي بگويي كه ممكن است بدون فتح يك قهرماني ديگر بازنشسته شوي؟

كارنامه ورزشيام خيلي خوب است. قطعاً دوست دارم اوضاعم بهتر شود. راستش را بخواهيد آنچه تا الان به دست آوردهام خيلي بيشتر از چيزي است كه در 20، 22 و 25 سالگي تصور ميكردم ولي اين انگيزه من در حركت رو به جلو را از بين نميبرد. از كارهايم لذت ميبرم و تلاش ميكنم تا به اهداف بيشتري برسم.

* ولي الان ديگر يك ماشين برنده نيستي.

طبيعي است. وقتي كسي كمتر ببرد، حريفانش حس ميكنند كه توان بيشتري براي شكست دادنش دارند. اين طبيعت ورزش است. از سمپراس و فدرر گرفته تا جوكوويچ و ماري و من... براي همه پيش ميآيد. هيچكسي با حس «شكستناپذير بودن» خداحافظي نميكند. اين طبيعت زندگي و كارنامه ورزشي هر ورزشكاري است.

* از وقتي حرفهاي تنيس بازي ميكني، زير فشار فراواني بودهاي. اين فشارها در اين سن و سال هم وجود دارند؟

به شرايط بستگي دارد. الان تحت فشار زيادي نيستم. سال تازه شروع شده و مدتي بازي نميكردم. بازيهاي المپيك برايم خيلي خوب بود ولي نميتوانستم با دست راستم ضربات خوبي بزنم. در 7 ماه اخير تنها تورنمنتي كه در شرايطي ايدهآل در آن حضور يافتم، مسابقات اوپن آمريكا بود اما خيلي تلاش كردم كه امسال را قوي شروع كنم. نميدانم در اوپن استراليا چه خواهد شد ولي تلاش ميكنم كه در اوج آمادگي باشم.

* انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئيسجمهور آمريكا را دنبال ميكردي، نه؟

بله، از راه دور. البته خيلي دقيق در اين باره اطلاعات ندارم. در زمان كمپينهاي تبليغاتي ترامپ در آمريكا بودم. من از نحوه صحبت كردن و رفتارهايش زياد خوشم نميآيد. از سبك افراد مغرور خوشم نميآيد. البته از زماني كه برنده انتخابات شده، سخنرانيهايش ملايمتر و شايد صحيحتر شده ولي در طول كمپينهاي تبليغاتي اينطور نبود. راستش را بخواهيد، من از نامزد ديگر انتخابات آمريكا هم خوشم نميآمد. از آن دسته افرادي هستم كه فكر ميكنم كه صحبت زياد ميشود ولي در موقع عمل، كار زيادي انجام نميشود. آنقدر دهكده جهاني گسترده شده كه بعيد است كسي بتواند كارهاي عجيبي در كشوري مثل آمريكا انجام دهد.

* شرايط سياسي در اسپانيا به ثبات رسيده. اين خبر خوبي است؟

من سياست را با درك خودم دنبال ميكنم. از سياست خوشم ميآيد. شرايط روز سياست را دنبال ميكنم ولي نظراتم را براي خودم نگه ميدارم. به خاطر جايگاهم دوست ندارم كه در مورد اين مسائل صحبت كنم. ميتوانم در مورد عقايد صحبت كنم ولي در مورد اشخاص نه. ولي قطعاً از بعضيها بيشتر از بقيه خوشم ميآيد. از ثبات خوشم ميآيد. هرچه افراد افراطي كمتر باشند، اتفاقات راديكال كمتر رخ ميدهند. به نظرم يك جامعه راديكال، منزوي يا پرتنش اصلاً خوب نيست. وقتي اينگونه نباشد، جامعه و كشور بهتر به جلو پيش ميرود. نبايد در جامعه افراد خيلي ثروتمند و افراد خيلي فقير وجود داشته باشد. منطقي اين است كه ثبات و تعادل حاكم باشد. هرچه افراد بهتر باشند، همه چيز بهتر پيش ميرود.

* هرگز نشده كه از محبوب بودن خسته شوي؟ هرجا ميروي ميداني كه از تو عكس ميگيرند.

يك روز با دوستانت يا نامزدت بيرون ميروي و فردا عكسهايتان در اينستاگرام دست به دست ميشود. ممكن است همين خانمي كه آن گوشه نشسته (با سر به فردي اشاره ميكند) همين الان از ما عكس بگيرد. شبكههاي اجتماعي و موبايلها به هيچكسي رحم نميكنند. اين مد روز دنياست. برايم هيجانانگيز نيست ولي به اين موضوع احترام ميگذارم و اين ماجرا كلافهام نميكند. سعي ميكنم زندگي عاديام را داشته باشم. در مايوركا كنار دريا ميروم و كمي از اين اتفاقات فاصله ميگيرم.

* چرا اسم كشتيات را بتهوون گذاشتي؟

به خاطر پدربزرگم (كه در تابستان 2015 فوت كرد). او موزيسين بود و به او لقب بتهوون ميدادند.

* فدرر، جوكوويچ و ماري همه ازدواج كردهاند و بچه دارند. چه زماني نوبت تو ميشود؟

نميدانم. 30 سالهام. بايد ببينيم.

* وقت داري، پدرت در 37سالگي ازدواج كرد.

هيچ ربطي ندارد (ميخندد). بعضيها هرگز ازدواج نميكنند و بعضيها هرگز بچهدار نميشوند اما من دوست دارم ازدواج كنم و چند بچه داشته باشم. همه چيز به طول عمر ورزشيام برميگردد. دوست ندارم كه در سنين بالا بچهدار شوم. البته همه چيز به كارنامه ورزشيام بستگي دارد.

* پدر بودن در شرايطي كه در دنياي تنيس حضور داري و به جاهاي مختلف سفر ميكني، سخت است؟

شايد براي بچههايت ايدهآل نباشد ولي براي خودت كار سختي نيست. شرايط براي فدرر سخت است؟ نميدانم. دو فرزندش با او سفر ميكنند و ياريرسانش هستند. جوكوويچ و ماري هم همينطور. تا حدودي سخت ميشود ولي ما اين شانس را داريم كه نيازي به نگراني درباره اين مسائل نداريم.