در باشگاهی كه به لیام ردی 160 هزار دلار دادند تا فقط به سبیل مدیران بخندد و در باشگاهی كه با هلمكه مصدوم قرارداد آنچنانی بستند، اینكه به یك پیرمرد ازبك نزدیك 2 میلیارد بدهند و برایش آپشن هم بگذارند اصلاً عجیب نیست. در استقلال اگر یك قرارداد درست و حسابی بسته شود عجیب است در پرسپولیس هم البته با آوردن اوكراینیهای تماشاچی هنرنمایی كردند ولی حداقل 4 تا بازیكنان خوب داخلی خریدند كه تیمشان نتیجه بگیرد. در پرسپولیس البته جلوی دهان بازیكنان را هم نمیگیرند ولی در استقلال اول پای قرارداد، آپشنهای مضحك میگذارند و بعد به طرف میگویند تو حرف نزن تا ما خودمان حرف بزنیم! بازیكن هم اول بازارگرمی میكند بعد با چند دلال به باشگاه میرود. آپشن و... را نوشجان میكند و بین 3 تا 5 ماه بعد هم به فیفا شكایت میكند تا حكایت همیشگی تكرار شود.

سؤال كلیدی و البته تكراری مردم و هواداران تیمهای محبوب این است كه اگر قرار بود آقایان مدیر از حبیب خودشان هم پول بدهند با دلار 4 هزار تومانی این همه بازیكن خارجی آپشندار میخریدند؟ مگر میشود شما برای یك بازی با السد قطر برای جپاروف آپشن بگذاری؟ واقعاً مدیران محترم استقلال با چه فرد و یا افرادی مشورت میكنند كه چنین تصمیمات درخشانی میگیرند؟ مدیر بعدی هم كه بیاید شروع میكند به كوبیدن مدیر فعلی و میگوید مشكلات مربوط به دوران قبل است. كاری كه امروزیها درباره دیروزیها میكنند و دیروزیها درباره پریروزیها كرده بودند. این وسط اگر استقلال مثل پرسپولیس 100میلیارد بدهی و كلی شاكی فیفایی داشته باشد هیچ اهمیتی ندارد. مهم این است كه مدیران به كار اشتباهی كه میكنند كاملاً ایمان دارند!