آوار گزینهها، انگار والیبال و تیم ملی را دچار بیحوصلگی كرده است. انتخاب یا رد؟ گزینههای والیبال را چه كسانی تأیید میكنند؟ این درخواست تخصصی والیبال را چه كسانی انجام میدهند و چرا همچنان در جستوجوی مربی میگردیم؟ وسواس و حساسیت روی بهترینها خوب است اما انصافاً دیگر نامی باقی نمانده است كه والیبال ما روی آن انگشت نگذاشته باشد؛ حالا ایگور كولاكوویچ كه مورد نظر لهستانیها نیز قرار دارد. پروسه انتخاب سرمربیگری والیبال لهستان با ایران گره خورده است و فرصتی است كولاكوویچ را كه مورد نظر روسها هم بوده به ایران بیاوریم، ضمن اینكه استویچف هم گزینه مورد نظر فدراسیون والیبال ماست. رادوستین استویچف به دلایل مختلف میتواند برای ما مفیدتر باشد تا جناب كولاكوویچ كه دغدغههای زندگی راحتطلبانهای را دارد و شاید با او به مشكلات برسیم. او با فدراسیون صربستان هم به مشكل برخورد و نهایتاً نیكولا كربیچ جانشین او شد. كمی در مورد مسائل كولاكوویچ تحقیق كنید تا به مشكل برنخورید، او داخل میدان عالی است اما جوانب بودن او پرمسئله است و خلاصه نگه داشتن او در حالت عادی وظیفه و مسئولیت مشكلی است. اما رادوستین استویچف 47 ساله حوصله بیشتری دارد و اتفاقاً ایران را دوست دارد و از نظر احساسی نیز برای ما مایه خواهد گذاشت. او از خانواده والیبال است و نسل در نسل در والیبال بوده است. تجربه كاری او در باشگاههای بزرگ و تیم ملی بلغارستان به اندازهای است كه بتواند والیبال ما را در جایگاه خود نگه دارد. سابقه استویچف و نوع زندگی شرقی او به ما نزدیكتر است و میتوان از حضور او بهترین بهره را گرفت. فدراسیون والیبال با این داشتهها بارش سنگین شده است، فكر مقصد را نیز بكنید.