تیم ملی ایران در مرحله مقدماتی جام جهانی 2014 برزیل با لبنان بازی داشت و من هم به عنوان خبرنگار به ورزشگاه رفته بودم. ورزشگاه بیروت مملو از تماشاگران لبنانی بود و ایرانیها همه یك جا نشسته بودیم. مهدی محمدنبی، دبیركل فدراسیون كمی آن طرفتر بود و من به اتفاق چند خبرنگار دیگر از جمله حمیدرضا صدر در جایگاه نشسته بودیم.

قبل از شروع بازی برخی همكارانم با جوانی سبزهرو خوش و بش كردند كه ردیف جلوی ما نشسته بود. اسمش را شنیده بودم اما از نزدیك او را ندیده بودم. سلام و علیك مختصری كردیم و بعد به بغلدستیام گفتم از ظاهرش مشخص است فوتبالیست به درد بخوری آن هم برای تیم ملی نمیشود و آن روز تیم ملی ایران در بیروت شكست تلخی را مقابل لبنان تجربه كرد تا با اعصابی خرد و درب و داغان راهی كنفرانس مطبوعاتی كارلوس كیروش شویم و دیگر رضا قوچاننژاد را فراموش كردیم.

از آن روز تا امروز چند سالی گذشته است و حالا همان جوان گندمگون و ناشناس تبدیل به آقای گل لیگ معتبر هلند شده است. رضا قوچاننژاد، مهاجم هیرنوین در روزی كه تیمش 4 بر 3 به آیندهوون باخت هتتریك كرد و به عنوان بازیكن هفته لیگ هلند انتخاب شد. همین هتتریك فوقالعاده نگارنده را واداشت كه اعتراف كنم چقدر آن روز اشتباه میكردم و زود قضاوت كردم. رضا قوچاننژاد زمین تا آسمان با امید و امین نظری، بازیكنانی كه در آن مقطع از اروپا به تیم ملی دعوت میشدند، فرق میكرد.

به قول علی پروین، اسطوره پرسپولیس رضا قوچاننژاد یك گلزن مادرزاد است كه همه را یاد دوران اوج فرشاد پیوس میاندازد. البته فرشاد پیوس اروپا! یك مهاجم چپپا، بیحاشیه و به شدت گلزن كه بدون هیاهو گلهای حساسی برای تیم ملی ایران به ثمر رسانده است. از گل صعود ایران به جام جهانی 2014 (در اولسان كره جنوبی) بگیرید تا گشودن دروازه بوسنی در برزیل و گلزنی برابر قطر در بازی رفت مرحله نهایی انتخابی جام جهانی 2018 روسیه و... و... و... همه و همه نشان از مهاجمی دارد كه خیلی هم به درد تیم ملی خورده است و از این بابت یك عذرخواهی به رضا قوچاننژاد بدهكارم!