این طبیعی است كه هر چهره مشهوری از حق خود برای مصاحبه كردن یا عدم انجام مصاحبه استفاده كند اما روانشناسان ورزشی معتقدند انجام مصاحبه، یك شیر اطمینان روحی برای هر ورزشكاری به شمار میرود زیرا با حرف زدن، میشود انرژیهای بد را دفع كرد و روحیه را جایگزین آن كرد. همچنین مصاحبه، پلی برای ارتباط با طرفداران به شمار میرود و روحیات یك ورزشكار را علنی میكند به همین علت است كه مهمترین ورزشكاران جهان نیز به صورت متوالی و بدون هیچ كنترل زمانی مصاحبه میكنند چون این خواسته مشاوران رسانهای و همچنین روانشناسانشان است اما بازیكنان فوتبال كشورمان از مصاحبه كردن یك «غول» ساختهاند و به همین علت است كه یا سكوت میكنند و یا مصاحبههای جنجالی انجام میدهند چون هیچ تسلطی بر ارتباط با رسانهها توسط آنها وجود ندارد. آخرین مثال، همین موضوع عدم تمایل بازیكنان پرسپولیس به انجام مصاحبه در خصوص تیم ملی و احتمال خط خوردن و حذفشان از لیست كارلوس كیروش است. كاش آنها حرف میزدند و چیزی كه در قلب و ذهنشان بود را به زبان میآوردند. با این كار، هم حالشان بهتر میشد و هم روی لبه تیغ و انتخاب بین پرسپولیس و تیم ملی (كه تمركزشان را میگیرد) گیر نمیكردند.
