آخرین این رفتارها و البته عجیبترینشان عدم دعوت ستارههای صدرنشین لیگ به تیم ملی است. کیروش با برانکو دعوا دارد و تاوانش را باید 8 پرسپولیسی تیم ملی بدهند. نادیده گرفتن پرسپولیسیهای تیم ملی از سوی کیروش شبیه به این است که یواخیم لو بایرنمونیخیها را به تیم ملی آلمان دعوت نکند یا جامپرو ونتورا سرمربی ایتالیا قید یوونتوسیها را بزند. کدام یک از این تشبیهها محتمل و امکانپذیر است؟ تیم ملی از آن مردم است و مردم دوست دارند شایستهها را در تیمشان ببینند. پرسپولیس هم امروز تاکتیکیترین تیم لیگ ماست، بهترین فوتبال را ارائه میدهد و مؤثرترین مهرهها را دارد. حالا اگر دو خارجی بزرگ فوتبال ما طاقت انتقاد ندارند، دودش باید به چشم بازیکنان و مردم برود؟!

بله... حق با شماست. مربیگری سلیقهای است و کیروش حق دارد هر بازیکنی را که میخواهد به تیم ملی دعوت کند. هرکس هم سرمربی تیم ملی بوده با انتقادات و سؤالات زیادی در ارتباط با  نفرات لیستش مواجه شده و بنا به سلیقهاش پاسخ داده است اما هرگز نشده یک سرمربی روی نام 8، 9 بازیکن از یک تیم -آن هم تیم اول جدول- قلم قرمز بکشد و خودش را برابر جمعیت کثیری از هواداران فوتبال قرار دهد. هرچند کیروش ابایی هم از این رودررویی ندارد و به هزار و یک دلیل مطمئن است که بهترین راه پیروزیاش در جنگ با برانکو، حذف  ملیپوشان پرسپولیس است!

برانکو هم در این ماجرا کم مقصر نیست. او هم هرگاه توانسته و تیغش بریده «آرام آرام» و «زیرکانه» سعی به چزاندن کیروش کرده است. در این میان برخی با دادن آمارهای نادرست و بیپایه به برانکو هیزمکش این جدال بودند و او را برای گفتن جملات تندی که باعث عصبانیت کیروش شد، تحریک کردند و حالا در انتظار نشستهاند تا به هدفی که مدنظر داشته برسند. برانکو اشتباه کرد و کیروش نیز مسیر اشتباه او را ادامه داد و در این میان بازیکنان آماده پرسپولیس که حقشان بازی در تیم ملی است، قربانی شدند. به نظرتان برانکو و کیروش بس میکنند؟