به گزارش خبرورزشی، مدافع اسبق تیم ملی و استقلال که سالها در فوتبال آلمان و اتریش بازی میکرد و مدتی هم کاپیتان استقلال بود چنین گفت: مادرم روی خواب ظهر خیلی حساس بود و همیشه اصرار داشت که ما سر ظهر بخوابیم. مادرم همیشه مرا سر ظهر در خانه نگه میداشت که بخوابم اما همیشه منتظر میشدم که خودش بخوابد. مادرم عادت داشت که در خانه را قفل میکرد و میخوابید اما چون خانه ما طبقه همکف بود، تا مادرم خوابش میبرد، از پنجره فرار میکردم و دنبال توپ پلاستیکی تو کوچه و خیابان بودم. بچه درسخوان نبودم اما مشکلی هم در درسهایم نداشتم. بهترین خاطرهام از جام جهانی بازی با آمریکا بود. بعضی از بازیها استرس زیادی دارند ولی خصوصیت ذاتی من این است که هیچ وقت نمیترسم و اسیر جو بازی نمیشوم اما بازی با آمریکا حکایت دیگری داشت. این بازی به لحاظ فنی برایم مهم نبود اما ترس و استرس داشتم چون میگفتم این بازی حیثیتی است و تمام ایرانیها در سراسر دنیا این بازی را نگاه میکنند و اگر ببازیم، باعث سرخوردگی و شرمساری مردم ایران میشویم به همین دلیل شب قبل از بازی استرس بسیار زیادی داشتم. در طول بازی هم تمام تلاش خودم را کردم تا تیم موفق شود و سربلند از زمین بیرون بیاییم. وقتی بازی را بردیم، انگار یک کوه را از روی دوش من برداشته بودند. بعد از بازی با آمریکا، حتی بیشتر از بازی با استرالیا خوشحال بودم، چون میدانستم که تمام مردم خوشحال هستند.
