به گزارش روزنامه خبرورزشی، اتفاق تلخي كه در جريان ديدار دو تيم دپورتيوو لاكرونيا و اتلتيكومادريد و با برخورد سر فرناندو تورس و بازيكن تيم ميزبان رخ داد و منجر به بيهوش شدن تورس شد، ممكن بود به قيمت جان النينيو تمام شود اما بلافاصله بعد از آنكه تورس بيهوش روي زمين افتاد، همتيميهايش سريعاً و قبل از ورود تيم پزشكي به زمين مسابقه، به سراغ او رفته و جانش را نجات دادند.

اين بيدليل نيست كه مسئولان باشگاه اتلتيكومادريد چند وقت يك بار، دورههاي احياي قلبي ريوي (CPR) را براي بازيكنانشان برگزار ميكنند و آنها به صورت دو به دو اين اقدام حياتي را تمرين ميكنند. برگزاري اين دورهها در باشگاههاي مختلف اسپانيا اتفاقي رايج است.

در بازي پنجشنبه، بعد از آنكه تورس بيهوش روي زمين افتاد، گابي، ورساليكو و خيمنس بلافاصله خودشان را بالاي سر همتيميشان رساندند تا به او كمك كنند. جالب اينجا بود كه چند هفته پيش كاپيتان گابي و بازيكن كروات تيم، با هم در دوره احياي قلبي ريوي شركت كرده بودند و اين كار را تمرين كرده بودند.

بازيكنان اتلتيكومادريد علاوه بر پشت سر گذاشتن دوره CPR، تعاليم لازم براي مراقبت و كمكرساني به افراد آسيب ديده را نيز آموزش ديده بودند. در سال 2013 و در روز جهاني ايست قلبي بود كه گابي همراه با اوليور تورس و آرانسوبيا، آموزشهاي بيشتري در اين باره ديده بودند. لازم به ذكر است كه براي انجام يك عمليات احياي كامل، بايد به برخي تكنيكها تسلط داشت تا بتوان راه تنفسي فرد مصدوم را باز نگه داشت.

بعد از وقوع اتفاقات دردناك مشابه بود كه از سال 1996 به بعد، پزشكان تمام تيمهاي فوتبال مجبور شدند ابزارهاي لازم براي بازكردن راه تنفسي را به همراه داشته باشند.

در جريان اين برخورد، فرناندو تورس بيهوش روي زمين افتاد و زبانش به داخل حلقش برگشت و همين موضوع اكثراً باعث مختل شدن تنفس فرد ميشود. در اين مواقع اولين كار، اين است كه از باز بودن مجراي تنفسي فرد اطمينان حاصل شود. دكتر آنخلس خيمنس در اين باره ميگويد: «حالت ايدهآل اين است كه منتظر ورود پزشكان بمانيم. نبايد گردن فرد را حركت داد؛ چراكه در صورت وقوع مصدوميت و آسيبهاي استخواني، اين رفتاري پرخطر خواهد بود. در اين لحظات بايد مطمئن شد كه فرد نفس ميكشد يا خير تا ببينيم كه آيا نيازي به باز كردن راه تنفسي وجود دارد؟ مهمترين نكته در اين شرايط اطمينان از اين است كه فرد راحت نفس ميكشد. به همين خاطر بايد عملكرد سريع بازيكنان اتلتيكو در باز كردن راه تنفسي همتيميشان را ستود. در صورت بسته بودن راه تنفسي، بايد زبان را از حلق بيرون كشيد تا مصدوم بتواند نفس بكشد و سپس بايد ديد كه او هوشيارياش را به دست ميآورد؟ اگر بعد از دو يا سه دقيقه، او هيچ واكنشي نشان نداد، ممكن است مجبور به سوراخ كردن گلوي فرد براي باز كردن راه تنفسي او شويم.»

باز كردن مجراي تنفسي تا حالا جان بازيكنان زيادي را نجات داده؛ مورد اسكار گارسيا و ميستا در سال 2001 و يا مورد خوليو آلوارس در سال 2002 از جمله مواردي هستند كه باعث شده تا نياز به آموزش احياي قلبي ريوي به بازيكنان فوتبال بيش از هر زمان ديگري احساس شود. همين آموزشها به بازيكنان اتلتيكومادريد بود كه ناجي جان تورس شد و اگر گابي و ورساليكو در آن لحظات پراسترس چنين كاري را نميكردند، مشخص نبود كه چه سرنوشتي انتظار ال نينيو را بكشد.