به گزارش خبر ورزشی، او طوری شادمانی می کند که گویی از یک آزمون سخت فارغ شده و طوری در این شادمانی برون گرا می شود که انگار فشار فزاینده ای را تحمل می کرده و اینک از دستش خلاص شده است...!
کی روش را باید درک کرد. او حدود 5 سال است که سرمربی تیم ملی ایران است؛ 5 سالی که بعضا با استرس و عذاب بوده.
کارلوس در فوتبالی زندگی کرده که منتقدانش بارها گفته اند چیزی از فوتبال نمی فهمد.
کی روش مقابل منقتدان و مربیانی قرار گرفته که هیچ وقت نگفته اند در تیم ملی چه اتفاقات خارق العاده ای رخ داده...
فوتبال ستاره محور ما تبدیل به تیمی شده که دیگر بازیکنان برایش تعیین تکلیف نمی کنند. کی روش تیم ساخته است، تیم.
این تیم ملی ایران است که فوتبال بازی می کند،نه یک یا دو بازیکن خاص!
تغییرات حاصل شده در این فوتبال محصول یک نگاه و برنامه ریزی چند ساله است. کی روش اگر این گونه شادمانی می کند دلیل دارد؛ باری از روی دوش او برداشته شده و کی روش باز هم خودش و دانش نوین فوتبالش را به همه دیکته کرده است.
سکوت منتقدان را ببینید. آنها هنوز هم حاضر نیستند به افتخارش کف بزنند.
