البته این در شرایطی است كه هر دو دسته با تعداد تیمهای مساوی برگزار میشد كه در ایران نمیشود. وقتی در یك دسته، تعداد تیمها بیشتر است باید برای آنها تعداد بیشتری هم سهمیه صعود قائل شد. وقتی هم كه تعداد تیمها كمتر است باید این مقدار را برایشان كاهش داد و سهمیه كمتری برایشان در نظر گرفت. در این صورت انگیزه بین تیمها و بالطبع بازیكنان بیشتر میشود. وقتی در لیگ 18 تیمی با 38 بازی رفت و برگشت فقط 2 تیم از گروه به رده بالا صعود میكنند خیلی مسائل دیگر در كار دخیل میشود. خیلیها قید بازی زیبا را میزنند و برای كسب امتیاز رو به بازی دفاعی میآورند. خیلیها دنبال لابی كردن میروند و در نهایت روح تازه و پرطراوت فوتبال لطمه میبیند. تبانی و این مسائل هم كه همیشه در همه جای فوتبال دنیا وجود داشته و دارد. پس میتوان با یكسری كار ساده و ابتدایی مانند بیشتر كردن شانس صعود برای لیگ 18 تیمی فضا را برای دور شدن از این قبیل كارها كم كرد. در واقع در این وضعیت است كه ذهن كمتری سراغ این مسائل میرود و همه سعی میكنند با بازی فوتبال حقشان را بگیرند. لیگ 18 تیمی حداقل باید یك شانس پلیآف با لیگ برتر 16 تیمی داشته باشد. یا اگر این شانس را قائل نمیشوند دو تیم از لیگ یك كم كنند یا دو تیم به لیگ برتر اضافه كنند. همه این موارد در نهایت كمك میكند تا فوتبال در فضای عادلانهتری برگزار شود. فضایی كه مانع از بروز بسیاری از بداخلاقیها در فوتبال میشود. پلیآف همیشه یكی از بهترین راهها برای تعیین تیم بالیاقت برای صعود به رده بالاتر بوده است كه امیدوارم در فصل بعد این روش به روش قبلی اضافه شود. در پلیآف حتماً تیم لایق لیگ برتری میشود و تیم بدتر لیگ یكی. پس انصاف نیست این شانس را از تیمهایی كه در شرایط سخت لیگ دسته یك با 4 بازی بیشتر بگیریم.