اوج تقابل و رقابت فوتبال باشگاهی در جهان، درآمدهای شگفتانگیز، رقمهای پخش تلویزیونی، فوتبال، پول، داور، اشتباه مربیان و كم آوردن زیدان و هزاران موضوعات جذاب دیگر كه در هیچ پدیدهای نمیتوان نمونهاش را در كره خاكی پیدا كرد. بازی رفت دو تیم بارسلونا و رئال مادرید 5/42 میلیون دلار ارزش رسانهای برای اسپانسر را به همراه داشت و بازی برگشت 4/57 میلیون دلار. چه پولی! هر یك از میزبانان 90 درصد این درآمد را سهم خود كردهاند. نزدیك به 700 میلیون نفر بازی رئالمادرید و بارسلونا را تماشا كردند و هیچ بازی باشگاهی در جهان این همه بیننده نداشت. هر دو تیم از «برند» های بزرگ تجاری جهان به حساب میآیند- رئالمادرید مقام دوم را در جهان دارد و بارسلونا مقام سوم را! فارغ از نتیجه و برد و باخت، مردان تجاری، خوب پولی به جیب میزنند. هرچند جناب كریستیانو رونالدو با 88 میلیون دلار درآمد و لیونل مسی با 81 میلیون دلار، پردرآمدترین ورزشكاران جهان به حساب میآیند. پخش تلویزیونی این بازی 28 میلیون دلار درآمد داشت و درآمد شبكههای اجتماعی هم در مجموع 18 میلیون دلار شد و درآمدهای فیسبوكها و... نیز با این همه هواخواه به 12 میلیون دلار میرسد. حال مقایسه كنید درآمد تیمهای بزرگ ما مثل پرسپولیس و استقلال را از بازیهای رودررو با هم! كجای این فوتبال حرفهای با فوتبال حرفهای اسپانیا برابر است؟ آیا عدالت برقرار است؟ فوتبال حرفهای در جامعه ما چه تعریفی دارد و چرا معیارهای آن را رعایت نمیكنیم و چرا این تیمهای بزرگ و پرطرفدار ما دچار این بحرانهای عجیب مالی هستند؟ یك روز، یك وزیر ورزش مقتدر باید بیاید و تكلیف حق پخش تلویزیونی را روشن كند و تكلیف این دو تیم نیز مشخص شود. حالا بماند كه اسپانسرهای ما چگونه رفتار میكنند و فوتبال ما را به كجا میكشانند.