به گزارش خبر ورزشی ،اعتصابها در فوتبال ایران عمدتا بر اساس مسائل صنفی یا اعتراض های خودجوش نیست،بلکه همه چیز زیر سر این پول لعنتی است؛
بازیکن قراردادی سنگین با باشگاه خود دارد! باشگاهها نیز طبق معمول از پرداخت پول ناتوانند.؛ حاصل کار این میشود که جمع زیادی از بازیکنان بابت مطالبات خود دست به اعتصاب میزنند.
حالا تصور کنید باشگاهها در یک حرکت معقول بر اساس توانمندیهای مالی خود با بازیکنان قرارداد منعقد کنند. در این صورت چه اتفاقی رخ میدهد؟
مسلما هم باشگاه در پرداخت حق و حقوق ها راحتتر است،هم بازیکن به حق و حقوقش می رسد اما وقتی باشگاه قراردادی را منعقد میکند که از پرداختش ناتوان است محصول این ماجرا همین است؛ اعتصاب !
بازار فوتبال ایران باید به زودی کنترل شود. قیمتها به شدت در این بازار کاذب است. بازیکنانی که رقم واقعی آنها بیش از 200 میلیون تومان نیست هر سال قراردادهای یک میلیاردی میبندند و باشگاه نمی توانند این مبالغ را پرداخت کنند.
 محصول این فعل و انفعال میشود بدهیهای تلنبار شده و اعتراض بازیکنان... اما وقتی رقم قراردادها معقول باشد هرگز شاهد این مشکلات نخواهیم بود.
باشگاهها باید در یک اقدام صنفی و دسته جمعی نسبت به کاهش قراردادها در حد توان خود اقدام کنند. این تنها راه برای جلوگیری از ورشکستگی این فوتبال نسبتا ورشکسته و مقروض است.