به گزارش خبرورزشی، منتقدان فوتبال ایران كه شكست دادن تیمهای عربی را برای تیم ملی آسان جلوه میدهند امروز باید به این پرسش جواب بدهند. ما مقابل یك تیم اماراتی نزدیك بود در ورزشگاه آزادی ببازیم. اگر كاوه رضایی آن گل را در یك شرایط سخت به ثمر نمیرساند امروز این استقلال بود كه به الاهلی باخته بود. فقط یك قدم تا شكست خانگی فاصله داشتیم، ما در لیگ قهرمانان آسیا در همین مرحله گروهی با مشكل مواجه شدهایم.
درست است تساوی استقلال برای این تیم طعم صعود داشت اما قبول كنیم كه ما به راحتی از پس تیمهای عربی برنمیآییم.
در لیگ قهرمانان آسیا دقیقاً به همین ترتیب سالهاست كه حسرت جام داریم. درست از روزی كه لیگ قهرمانان آسیا به یك آوردگاه حرفهای تبدیل شده ما از تاریخ پیدایش آن حتی یك جام هم نگرفتیم. خب همه اینها دلیل دارد.
وقتی الاهلی امارات را حرفهای میدانیم یعنی باشگاههای ما هنوز مثل تیمهای عربی حرفهای نیستند و این حرفهای نبودن است كه ما را میآزارد. در تیم ملی ایران نه تنها از تیمهای عربی عبور كردهایم كه به دفعات كره جنوبی را شكست دادهایم. در واقع خیالمان بابت تیم ملی راحت است؛ چون به چنین تیمهایی باج نمیدهیم. قطر را شكست میدهیم و پیشتر امارات را هم بردهایم اما در فوتبال باشگاهی هنوز نمیتوانیم با قاطعیت از پیروزی تیمهای ایرانی سخن بگوییم. بله حرف و سخن بسیار است اما اینكه نمیتوانیم مقابل تیمهای عربی اقتدار خود را حفظ كنیم بدجوری برای ما آزاردهنده است. میرنجیم از تیمهای ایرانی و با خود میگوییم چرا در ورزشگاه آزادی هم بردن تیمهای عربی اینقدر برای سخت است؟