به گزارش خبرورزشی، ضربه جري نه زاويه درست و حسابي داشت، نه شدت و نه اصلاً ضربه خوب و جالبي بود به همين علت تلاش ذوبيها براي رسيدن به گل تساوي مقابل العين از بين رفت. بعد از بازي، مجتبي حسيني سرمربي ذوبآهن اصفهان در كنفرانس خبري خود، عذر بدتر از گناه آورد و گفت: «بنتسون در هنگام زدن پنالتي، خودش تصميم گرفت كه اين توپ را چيپ بزند!» اگر خاطرتان باشد بعد از بازي پرسپوليس مقابل الريان قطر، همان ديداري كه سرخپوشان با تساوي صفر – صفر به كارشان در ورزشگاه آزادي پايان دادند و البته مهدي طارمي نيز پنالتي چيپ خود را خراب كرد، برانكو دقيقاً همين جمله را در مورد مهاجم تيمش به كار برد و در كنفرانس خبري گفت: «طارمي شخصاً تصميم گرفت پنالتياش را چيپ بزند.»
اگر قرار باشد هر بازيكني، در يك بازي بينالمللي و حساس خودش تصميم بگيرد چطور پنالتي را بزند و يا اينكه خودش تصميم بگيرد پنالتي يك تيم را «چيپ» بزند، پس مربي روي نيمكت اين تيمها چه كاره است؟ چرا يك مربي نبايد آنقدر نفوذ كلام داشته باشد كه در اين لحظههاي حساس به بازيكنانش بفهماند چيپ زدن يك پنالتي شايد جذاب باشد اما ريسك بسيار بالايي دارد و به استرس آن نميارزد به خصوص در اين سالها كه دروازهبانها، مدل مهار ضربات چيپ را به خوبي آموختهاند و تا لحظه آخر قبل از ضربه خوردن به توپ، روي خط ميايستند و از جاي خود تكان نميخورند. اگر مربيان نتوانند به بازيكنانشان بگويند چطور پنالتيها را بزنند و اگر در تمرين تيمها، فقط پنالتي زدن به شيوه «چيپ» وجود دارد، حضور يا عدم حضور يك سرمربي چه تفاوتي ميتواند داشته باشد؟
