به گزارش خبرورزشی، نورافكن، اسماعیلی، زكیپور، كریمی و... به علاوه عدهای دیگر از باتجربههای استقلال همچون خسرو حیدری دوستداشتنی و بیحاشیه، دست در دست هم قرار دادند و با تلفیق طراوت جوانی و اكسیر تجربه، تیمی را كه نیمفصل اول حال و روز مساعدی نداشت به مقام نایبقهرمانی لیگ رسانده و كلی هم امیدواری در هوادارانشان برای فصل آتی ایجاد كردند. اكنون باید گفت اتفاق مباركی نسبت به سالهای قبل در تركیب آبیها رخ داده كه آن توجه ویژه به جوانان و ریسك به كارگیری آنها در تركیب اصلی است. شاید در ابتدای امر ممنوعیت قانونی بهكارگیری بازیكنانی همچون آندو تیموریان، سرور جپاروف و... توفیق اجباری میدان دادن به جوانان را برای منصوریان ایجاد كرد اما حالا قطعاً نگاه خود وی نیز به این مسئله كاملاً متفاوت شده است و به خوبی دریافته چقدر بازی دادن به جوانها برایش «آمد» دارد. داشعلی آبیها راه و رسم سر و كله زدن با جوانها را به خوبی میداند، در زمان هیجانِ آنها چنان همراهیشان میكند كه گویی سن و سالش را فراموش كرده است، سیستم ایجاد انگیزه و شورآفرینی را هم به خوبی پیاده میكند و با اندیشۀ جذب دستیار سابق كیروش نشان داد دنبال رفع برخی از كاستیهای فنی و جسمانی فصل قبل است اما تنها نكتهای كه در این میان باقی میماند نحوۀ تعامل وی با حاشیهها و ستارههاست. به هرحال بازیكنان جوان و ناشناختۀ امسال آبیپوشان سال بعد ستارههای محبوب هواداران هستند كه بالطبع حواشی پیرامون آنها زیاد میشود. اگر سرمربی آبیها بخواهد با تساهلی كه این فصل در رفتارش بود با خاطیان برخورد كند بیشك تیمش دچار حاشیه و آفت بازیكنسالاری میشود. شاید كمی قاطعیت در مواجهه با مسائل و حاشیهها اقتدار مربیگریاش را افزایش داده و روند توفیقاتش را تضمین نماید. استمرار روند جوانگرایی و صعود آرام و بیحاشیه میتواند در فصل آینده پیامدهای بسیار بهتری برای آبیپوشان داشته باشد به همین جهت نباید با جذب بازیكنانی مثل رامین رضاییان خود را درگیر مسائلی بكنند كه هزینههایش بیشتر از منافعش است.