1- رسانهها البته بدون ایراد نیستند ولی اینكه مثلاً دایی و كریمی با هم مشكل دارند، ما باید چهكار كنیم؟ آنها در فضای مجازی به هم كنایه میزنند، الان دیگر مثل 10، 15 سال قبل نیست كه روزنامهها 2 چهره را به جان هم بیندازند. فضا عوض شده و بسیاری از دعواها و هتاكیها در فضای مجازی است. روزنامهها هم كه چاپ نشوند، این دعواها هست. با این حال آقای كاندیدا راضی نشد و حرف خودش را زد: «خب دایی و كریمی دعوا میكنند، به شما چه؟!»
2- مناظرههای ریاست جمهوری را كه دیدم، پیش خودم گفتم صد رحمت به دایی و كریمی. ببین پشت پردهها چه خبر است. این سند رو میكند، آن دیگری بانك رو میكند، سومی آش دعوا را هم میزند و... بعد هم گزارشی از صدا و سیما پخش میشود كه چند نفر میگویند مناظرهها خیلی خوب بود و هیجان داشت!
3- واقعاً چطور آقای كاندیدا كه ما را متهم به ایجاد جنجال میكند، این مناظرهها را نمیبیند؟ آیا خودش آنجا نبود و حرف نزد؟ كاری به خط فكری و حزبیاش ندارم اما مگر میشود رو كردن اسناد آنچنانی و صدها مورد اتهامی دیگر (كه شاید ثابت هم نشود) ایراد نداشته باشد در عوض انعكاس حرفهای دایی و كریمی در فضای مجازی بد باشد؟ واقعاً چرا بعضی از مسئولان ما اینقدر نگاه منفی به رسانهها دارند و آن وقت خودشان هر چه در چنته دارند، رو میكنند تا رأی بیاورند؟ مگر میشود این همه سند و مدرك رو كرد و بعد گفت مناظره هیجان دارد؟ یعنی مناظره باید به هر قیمتی هیجان داشته باشد اما روزنامه ورزشی درس اخلاق بدهد؟ حضرت علی علیهالسلام فرموده آنچه را كه برای خود نمیپسندی، برای دیگران نیز مپسند... اما تفكر مولایمان علی (ع) كجا و تفكر ما كجا؟!
