این اتفاق دو اثر مثبت دیگر هم دارد؛ اول اینكه سبب میشود پراكندگی جغرافیایی فوتبال كشور گسترش یابد و دوم زمینه بروز و ظهور استعدادهای جدید از شهرهای دیگر را فراهم میسازد اما در اثنای هیجانات فراوان مردم رشت و شهرستان جم بعد از صعود تیمهایشان توجه به این نكته مهم نیز ضروری است كه تنها صعود به لیگ برتر كافی نیست. گاهی صعود نابهنگام یك تیم به دستهای بالاتر حتی ممكن است سبب نابودی آن شود. در گذشته هم تیمهایی بودند كه تا به لیگ برتر صعود كردند سال بعدش بلافاصله سقوط كرده و آنقدر حاشیه و هزینه بر آنها تحمیل شد كه به كلی از صحنه فوتبال كشور محو شدند. داشتن زمین چمن استاندارد، برخورداری از توان مالی مناسب برای جذب بازیكنانی در سطح لیگ برتر و پوشش هزینههای مختلف یك سال حضور در مسابقات به علاوه تفكر مدیریتی متناسب با سطحی بالاتر از لیگِ یك همه و همه تنها بخشی از پیشنیازهای این امر است. نگاهی به تیم ماشینسازی بیندازید كه با نتایجی كه به دست آورد امسال ركورد یكی از ضعیفترین تیمهای ادوار مختلف را شكست و از خود خاطرهای نامطلوب در ذهن مردم بر جای گذاشت. تیمی كه به دسته بالاتر صعود میكند برای ماندگاری و به دست آوردن توفیقات جدید باید خیلی سریع از نظر نرمافزاری و سختافزاری حداقلهای لازم برای بقا در جایگاهی رفیعتر را فراهم سازد. در غیر این صورت یا همانند ماشینسازی خیلی زود ناامید و حذف میشود یا همانند سیاهجامگان هر هفته كلی استرس به خود و هوادارانش وارد كرده و در نهایت موفقیت چندانی حاصل نمیكند. این جا ظاهراً فوتبال حرفهای جاری است ولی در عمل هیچ یك از تیمهای ما حتی سرخابیها نمیتوانند مستقل از حمایتهای دولتی و مردمی كاری از پیش ببرند. قبل از شروع فصل جدید چه خوب میشود مسئولان محلی و مردم به سپیدرود و پارس جنوبی همراهی و مساعدت لازم را داشته باشند تا از هفتههای اول كاندیدای سقوط نباشند.