پرسپولیس با هوادارانش حداقل یك گل از لخویا پیش بود اما این برتری با حكم AFC از بین رفت. در اینكه نفوذ قطریها و شیطنت لخویا در این حكم ناگهانی نقش داشته، تردیدی نیست اما بازی را متأسفانه خودمان شروع كردیم. این نه اولین بارمان است و نه احتمالاً بار آخرمان خواهد بود كه در میادین بینالمللی به قوانین بیاعتنایی میكنیم و چوبش را هم به بیرحمانهترین شكل ممكن میخوریم. پرسپولیسی كه تا دیروز روی حضور یكپارچه هواداران خود برای غلبه بر لخویا حساب میكرد و كوه انگیزه بود، ناگهان دیروز تبدیل به كوه یخ شد.

تنش و عصبانیتی كه در تمرین دیروز پرسپولیس موج میزد، بخش كوچكش مربوط به مشكل مالی و كم شدن مبلغ پرداختی باشگاه به سرخپوشان بود. بخش عمدهاش را باید در همین حكم محرومیت پرسپولیس جستوجو كرد، حكمی كه بیشك روحیه سرخپوشان را در آستانه بازی با لخویا پایین آورده است.

انصافاً لخویا قطر چقدر باید زور میزد تا تیم با روحیه پرسپولیس را تبدیل به یك تیم آشفته و بیروحیه كند؟ كاری كه از دست آنها برنمیآمد را نارنجكاندازها و سنگاندازهای خودمان به راحتی انجام دادند. حالا ما پرسپولیس خلع سلاح شده را به مصاف لخویا میفرستیم و هیچ بعید نیست در آیندهای نزدیك همین بلا را سر استقلال و تیم ملی و... هم بیاوریم چرا كه زبان تشویقمان هنوز نارنجك است و زبان اعتراضمان همچنان بطری آب معدنی و قلوهسنگ!