بدیهی بود كه رأی AFC با واكنش تند باشگاه پرسپولیس توأم شود و فدراسیون نیز به عنوان متولی فوتبال كشور برای دفاع از قرمزها پا پیش بگذارد اما واقعیت امر این است كه «متأسفانه» هیچ كدام از اعتراضات و تمهیدات كارگر واقع نمیشود و پرسپولیس باید این هفته لخویا را در استادیوم خالی ببرد. از سوی دیگر این حقیقت غیرقابل كتمان است كه اغلب مدیران پرسپولیس و فدراسیون خودشان به خوبی میدانند كه طرح اعتراض به كنفدراسیون فقط مصرف داخلی دارد و در ماهیت رأی تغییری ایجاد نمیكند. فقط شاید (تأكید میكنیم شاید) در میزان جریمه نقدی تفاوتی ایجاد شود كه البته احتمال آن هم كم است. در واقع همه این حرفها فقط برای آن مطرح شد كه هواداران پرسپولیس بعد از محرومیت تیم محبوبشان از باشگاه و فدراسیون توقع واكنش داشتند و حالا هم مدیران پرسپولیس و هم مسندنشینان فوتبال كشور میتوانند ادعا كنند كه كار را پیگیری كردند ولی كارشان به ثمر ننشست. *** اینكه فدراسیون و باشگاه چقدر در این رابطه تلاش كردهاند، از حوصله بحث خارج است ولی باید به آنها حق داد كه با توجه به شواهد و قرائنی كه «اظهر منالشمس» بوده، كاری از پیش نبرند. به هر حال هر قدر هم كه در AFC نفوذ داشته باشیم (كه متأسفانه نداریم) باز هم نمیتوانیم سنگها را نادیده بگیریم و در مورد ترقهها خودمان را به ندیدن بزنیم. نمیشود بطریهای پرتاب شده به داخل زمین را نادیده انگاشت و به جای تنبیه تماشاگرنماها همه چیز را گردن كنفدراسیون انداخت. از وقتی رأی علیه پرسپولیس صادر شد، جوی میان فوتبالدوستان راه افتاده مبنی بر اینكه AFC با فوتبال ما لج است و از سر لجبازی چنین آرایی را صادر میكند. البته در اینكه ما متأسفانه در كنفدراسیون نفوذی كه باید در خور شأن فوتبال ایران باشد را نداریم، شكی نیست ولی این مسئله نباید چشمبندی روی چشمانمان باشد تا حقایق را نبینیم. شاید AFC با ما خوب نباشد ولی رأی صادره برای پرسپولیس در راستای بیخیالی و توجهی ما صادر شد. آن روزهایی كه در تمام استادیومها شاهد سنگپرانی، ترقهافكنی و لیزراندازی بودیم و هر گاه رسانهها از سر دلسوزی خواهان برخورد با آن میشدند، اغلب مدیران فوتبال فریاد وامصیبتا سر داده و با متهم كردن جراید به فوتبال پرتماشاگر مدعی میشدند كه نباید به خاطر رفتار عدهای معدود (كه البته در بعضی ورزشگاهها اصلاً هم معدود نیستند) همه را محروم كرد ولی حالا همان افراد باید بیایند و جواب بدهند كه به خاطر رفتار یك عده اقلیت، طیف اكثریت از تماشای بازی و تشویق پرسپولیس محروم شدهاند و كنفدراسیون اصلاً مثل مدیران ارشد فوتبال ایران به قضیه نمینگرد. بهتر است واقعبین باشیم و به جای اینكه AFC را متهم به لجبازی كنیم، این مسئله را بپذیریم كه بیخیالی خودمان هنگام هنرنمایی تماشاگرنماها در دیدارهای داخلی و عدم برخورد جدی با آنها باعث شد تا جرأت چنین كاری در دیدارهای بینالمللی را هم پیدا كرده و چنین آشی برای فوتبال ایران بپزند.