1- مركزی برای تولید علم و مراكزی پرتعدادتر، برای انتشار علوم، از واجبات صددرصدی است كه در تمام فدراسیونهای ورزشی باید جای بالا و مرتبه بلندی داشته باشد!
با این باور یقین، سؤال میكنیم آیا كلاس چند روزه ریچارد بیت كه حدود 21 سال پیش، به اتفاق «سوبرا مانیام» در مجموعه ورزشی انقلاب، كلاس مربیگری درجه 3 را برای نومربیان سال 75 به راه انداخته بود، از وزن تجربی و حجم علمی لازم برخوردار هست؟
آیا دانستههای«ریچارد بیت» به آن اندازه هست كه مردانی چون علی دایی، علیرضا منصوریان، عبدا... ویسی، اكبر میثاقیان و مهدی تارتار را تشنهتر و تازهجوتر و علمخواهتر كند؟ آیا تازگی در درسهای او به اندازه كافی وجود دارد؟
برای فوتبال ایران، كه از رایكوف و اوفارل، از دتمار كرامر و مستر سوچ، از روته مولر و بلاژویچ، از ایویچ و آقای كیروش درسها آموخته است و پای درسهای «ژوزف ونگلوش» و بیلی بینگهام نشسته است، معلومات جناب بیت، ما را به جلو میراند یا به قهقرا میكشاند؟!
اینجور كلاس گذاشتنها یك اسم بیشتر ندارد و یك بار معنایی خاص را بیشتر نمیپذیرد: ...سمبلكاری! درس علمآموزی را جانشین خود علمآموزی كردن! هدر دادن وقت و انرژی مربیان درجه اول ایرانی!
فوتبال ما، بعد از عبور از همه بزرگانی كه اسمشان آورده شد، نباید دوباره برسد به مستر ریچارد بیت كه 21 سال پیش درس میداد ولی تازهگو و نواندیش نبود!
استقلال و منصوریان
2- امروز استقلال را میبینیم كه با اسلوب خودویژهاش (بازی كنترلی و فوتبال اقتصادی) باید میزبان العین امارات باشد! تیمی كه یكی، دو بازیكن توپباز و فانتزیباز دارد! تیمی كه توپ را از عقب و انتهای زمین به حركت درمیآورد! از دفاع اتوبوسی و الزاماتش، بیخبر نیست! و گل زدن با نفوذ هافبكهایش را خوب بلد است! از راه زمین و درست از قلب دفاع حریفان!
منصوریان متقاعدمان كرده است كه به او اعتماد كنیم! علیمنصور در قالب یك مربی مسابقهای، راه بردن حریفان - البته با كمی احتیاط زاید و دردسرساز- را بلد است!
منصوریان یك تیم جور و هماهنگ داخل زمین دارد و قادر است بیش از 7 هزار تیم جورتر و هماهنگ هم روی سكوی تماشاگران داشته باشد!
در حالی كه از استقلال خوزستان، اخباری جز بدقولی و عدم تعهد و بیتوجهی به گوش نمیرسد و همه دستاندركاران سوراخ موش میخرند؛ منصوریان برای استقلال یك تیم بسته است كه 7، 8 سال تیم است و آقایی میكند!
استقلال تهران، با دو باید و دو «واجب» مواجه است:
واجب اول: امروز از العین گل نخورد!
واجب دوم: امروز در آزادی دستكم 2 گل بزند! كاری كه مأموران اجرایش جابر انصاری و كاوه رضایی هستند!
وای كه اگر روز، روز طارمی باشد
3- پرسپولیس انگار بنا ندارد آب خوشی بنوشد! پرسپولیسیان انگار قرار است دستان خود را ببندند و دستبسته و بدون تماشاگر- بدون یار دوازدهم- تیم لخویای قطر را شكست بدهند!
پرسپولیس عرضهاش را دارد! تیمی كه سروش و مسلمان را دارد! تیمی كه احمدزاده و صادق محرمی را دارد! تیمی كه وحید امیری با حركات پابهتوپش را دارد! و سرانجام تیمی كه مهدی طارمی آقای گل و ماشین گل را دارد، در ورزشگاه خالی هم «گوشهای» لخویا را سخت میكشد و به این تیم درس فوتبال میدهد! ولی پرسپولیسیان چرا با خودشان بد میكنند؟!
لیزراندازی در چشم مردان تیم مقابل آیا بازی منصفانه است؟ یا پرتاب سنگ! یا پرتاب بطریهای آب و پرتقال و هر چه كه دم دستشان است! یا تركاندن نارنجكهای دستساز با صدای مهیب!
و اما تیم مدیریتی پرسپولیس! آیا تا فردا میتوان هزاران آدمك سرخ در سكوهای تماشاگران نشاند؟
یك ورزشگاه پر از آدمكهای مقوایی!
