به گزارش خبرورزشی، ژابي آلونسو ستاره اسپانيايي باشگاه بايرنمونيخ در آخرين بازي تيمش در رقابتهاي اين فصل بوندسليگا كه با جشن قهرماني باوارياييها همراه شد، از دنياي فوتبال خداحافظي كرد و به همين بهانه نزديكان و دوستان او با انتشار پيغامهاي بلندبالايي با او خداحافظي كردند كه در اينجا برخي از اين پيغامها را برايتان بازتاب ميدهيم:

دوست صميمياش: آلوارو آربلوا

تقريباً 10 سال از زماني كه با نگاهي گيرا، چهرهاي نيمچه خندان و دستاني استوار در ليورپول پذيراي من شدي گذشته است. از آن روز تا حالا، جزو معدود دوستان من شدهاي و توانستم ژابي واقعي را كشف كنم. در هزاران نبرد، همراه من بودي و باتو لحظات خوب و بد زيادي را تجربه كردم و هميشه حامي بزرگي بودي. اين سالها از دوستيات لذت بردم و خوشبختانه از مهارتهاي خيرهكنندهات نيز همينطور. در طول اين سالها، اين افتخار را داشتم كه در كنار بهترينهاي تاريخ فوتبال بازي كنم. بيترديد، ژابي آلونسو يكي از آنهاست. ببخشيد آلونسو، ولي تو را با دوستم، ژابي عوض نميكنم.

پدرش: پريكو آلونسو

پريكو آلونسو، پدر ژابي آلونسو هم در گفتوگو با ماركا، پيغامي براي پسرش منتشر كرد: «به نظر من او كارنامهاي داشته كه بايد از آن راضي بود و به آن افتخار كرد. باقي ماندن در بالاترين سطح فوتبال آن هم براي اين همه سال، كار خيلي سختي است. او در تيمهاي بزرگي بوده و جامهاي زيادي را بالاي سر برده و با بهترين دوران تيم ملي اسپانيا همزمان بوده. قهرماني در يورو و جام جهاني و ارائه فوتبال فوقالعاده در يورو يك اتفاق بزرگ است.» او در عين حال بر اين باور است كه مسير خوبي كه پسرش در شروع فوتبال داشته، نقش مؤثري در رشد او ايفا كرده: «ژابي اولين گامهايش را در تولوسا برداشت و بعد در باشگاه آنتيگوكو كه روي تيمهاي پايهاي خيلي كار ميكند فوتبال بازي كرد و سپس در رئال سوسيهداد فعاليت حرفهاياش را آغاز كرد. انتقال قرضي به ايبار، به او كمك زيادي كرد. حيف شد كه نتوانست با سوسيهداد قهرمان لاليگا شود. خيلي زيبا ميشد اگر ميشد كه آنها جام را از دست بارسا و رئال دو قدرت بزرگ ليگ دربياورند.»

سرمربي او در تيم ملي اسپانيا: ويسنته دلبوسكه

آلونسو يكي از مهرههاي كليدي تيم دلبوسكه در مسير كسب موفقيت در جام جهاني 2010 و يورو 2012 بود. دلبوسكه در مورد آلونسو به ماركا گفت: «او در داخل زمين يك مربي بود. يك بازيكن مياني كامل كه ميدانست چطور حمله كند، چطور دفاع كند؛ بازي را چطور شروع كرده و چطور به خلق موقعيت بپردازد و تعادل زيادي به فوتبال ما ميداد. خودش هم اين را ميدانست و از اين نظر امتياز بزرگ تيم ما بود.» او در مورد همكاري آلونسو و بوسكتس در تركيب اصلي تيمش ادامه داد: «هميشه بحث اين بود كه آيا آلونسو را كنار بوسكتس قرار دهيم يا تنها يكي از آنها بازي كند. ما ميخواستيم هردويشان بازي كنند. چون با هم خيلي تيم به جلو ميرفت.»

كاشف او: جان توشاك

جان توشاك سرمربياي بود كه براي اولين بار در رقابتهاي اصلي لاليگا به او بازي داد. او با يادآوري آن روزها به ماركا گفت: «وقتي ژابي به سوسيهداد پيوست، پدرش سرمربي تيم بود. البته بعيد ميدانم كه حضور پدرش كمك زيادي به او بوده باشد. او قرضي به ايبار رفت تا اينكه من از راه رسيدم. من شيوه كاري متفاوتي داشتم و از تماشاي بازيهاي بازيكنان تيمهاي پايهاي لذت ميبردم. وقتي هدايت تيم را در دست گرفتم گفتم: «ژابي را اينجا ميخواهم» و او را در تيم اصلي قرار دادم. چالشهايي پيشرويش گذاشتم تا ريتم بازي را دريابد. سريعاً متوجه شدم كه او ديد و تمركز خيلي خوبي دارد. فهميدم كه پدرش هم فوتباليست بوده و در خانهشان هواي فوتبالي تنفس ميكنند. ديدن اينكه ژابي تا اينجا رسيده، برايم حيرتآور نبود. شنيدهام كه بعد از خداحافظي ميخواهد يك موتور بخرد. مراقب باش ژاوي! او هرگز سوار موتور نشده و تنها كاري كه كرده، از سوسيهداد به ليورپول رفته و بعد به رئال و بايرن. او يك شخصيت حرفهاي بوده و خواهد بود.

رقيبش: داويد آلبلدا

آلونسو و آلبلدا بارها در زمين چمن رودرروي هم قرار گرفتند. آلبلدا، كاپيتان سابق والنسيا در مورد او گفته: «ژابي هميشه به خاطر بازيهاي كاملش مورد توجه قرار ميگرفت. تكنيك بالايي داشت و شوتهاي فوتبالياش حسرتبرانگيز بود. هميشه شخصيتي قاطع در داخل و خارج از زمين چمن داشت و در تمام بازيها شخصيت رقابتياش را به نمايش ميگذاشت.»

او كه در تيم ملي با آلونسو همتيمي بود، در تمجيد از او ادامه داد: «كارنامه ورزشي او در سوسيهداد، ليورپول، مادريد و بايرن حكايت از آن دارد كه آلونسو فوتباليستي است كه در حال رشد دائم است و در 3 ليگ برتر اروپايي به رقابت پرداخته. او يكي از بازيكنان بزرگ در خط مياني بود.»