فاجعه پلاسكو و دورخیز مردمی برای بررسی اتفاقاتی كه در تهران رخ میدهد باعث شد تا شهروندان روی افرادی كه به شورای شهر راه پیدا میكنند، حساس شوند.
این موج حساسیت و وسواس باعث میشد تا به ورزشیها هشدار بدهیم از حضور در انتخابات اجتناب كنند.
آرای مردم در این دوره كاملاً قابل پیشبینی بود اما نمیدانیم چرا همه ورزشیها از این وسوسه دست نكشیدند و دوباره برای انتخابات ثبت نام كردند.
همانطور كه قابل پیشبینی بود آنها نه تنها با پاسخ مثبت مردم مواجه نشدند كه با كوبیدن مشت و سر دادن فحش در آخرین جلسه شورا، پرونده ورزشیها را در این دوره بستند.
این بار فقط آنها باید حرف گوش میكردند و محترمانه از این عرصه كنار میرفتند چون نه وزنههای فوقسنگینی كه بلند كردند، نه فیتیلهپیچها و باراندازهای فنی كه زدند هیچ كدام برای رأی گرفتن از مردم كارساز نبود.
