به گزارش خبرورزشی، وقتي به عنوان سرمربي رئالمادريد انتخاب شد اعتقاد بسياري اين بود كه يك اسطوره بزرگ ديگر هم در راه تباه شدن در مربيگري گام برداشته است. اين فرضيه به طور كامل در فصل دوم حضور زيزو به عنوان سرمربي كهكشانيها از بين رفت. فصل اول حتي قهرماني در ليگ قهرمانان اروپا را بسياري به قرعه خوب كهكشانيها و شانس ربط دادند اما در فصل دوم زيدان خونسردانه تيمش را هدايت كرد و دهان منتقدان را بست. رئالِ زيدان از همان هفته ابتدايي مدعي قهرماني بود و به هفتههاي سخت پاياني فصل كه رسيد با تصميمهاي درست تيمش را از دشوارترين مرحله گذراند. استفاده درست از ستارهها و بازي دادن به موقع به نيمكتنشينها مهمترين دليل قهرماني كهكشانيها بود. او تيمش را به شكلي روانه بازيها كرد كه روز آخر بازيكنانش پس از سوت پايان ديدار برابر مالاگا توانايي گرفتن جشن قهرمانيشان را داشته باشند.

ديگر كسي نميتواند در تيمِ زيدان براي نيمكتنشيني اعتراض كند چراكه او هر زمان كه لازم بود حتي از جوانترين بازيكنانش هم استفاده كرد. حالا زيدان در كنار اسطورههايي قرار گرفت كه هم به عنوان بازيكن قهرمان لاليگا شدهاند و هم به عنوان مربي. او تيمش را در 86 بازي به 64 برد رسانده يعني رئال با زيزو در بيش از 74 درصد بازيها برنده بوده است. حالا فقط به يك جام و يك ركورد ديگر فكر ميكند: دومين قهرماني متوالي در ليگ قهرمانان اروپا.