1- فوتبال استقلال پیچیدگی بیشتری دارد و حوصله زیادتری را طلب میكند! نمایش پرسپولیس سرراستتر است و برآمده از سرعت بیشتر شوندهای كه اتكای زیادتری دارد به عناصر نمایشی چشمنواز و دلپذیر!

برانكو در همه حال همه جانبهتر توپ را در همه پهنای زمین به حركت درمیآورد و روی بازپسگیری توپ حساب دقیقتری باز كرده!

منصوریان خوب میتواند مردانش را در فضای بد حریف و پشت دیواره دفاعی تیم مقابل صاحب فرصت كند! صاحب فرصت «دوئل»های تن به تن! صاحب فرصت كورس بستنهای تك به تك!

استقلال برای برنده شدن حریف را وادار به اشتباه میكند! استقلال برای به اشتباه انداختن حریف از سرعت كافی و از حركات ناگهانی همانقدر با دانستگی و اراده تاكتیكی استفاده میكند كه از بازی «تكروانه» اما به شدت در خدمت تیم خسرو حیدری! تكرو ولی به نفع تیم!

2- استقلال منصوریان، حالا یك هنر و یك «بلدیت» دیگر هم دارد: حریف را خسته كردن! خستگی و متعاقب آن اشتباهات پیدرپی را به حریف (كه در این مرحله العین نام دارد) دیكته و تحمیل كردن! بر اساس اشتباهات حریف گل زدن و برنده شدن!

منصوریان، تیمش را حول این محور حركتی میچیند و به حركت درمیآورد تا در غیاب امید ابراهیمی، امید نورافكن و علی قربانی به نیمكتنشینی میلاد زكیپور و جابر انصاری هم رنگ و بوی استراتژیكی بدهد! با یك تیر سه هدف را نشانه رفتن!

زكیپور لحظهای به بازی گرفته میشود كه خستگی مردان العین در حال بروز است! جابر هنگامی وارد بازی میشود كه توان استقامتی تیم مهمان از مرز تحملش فرا رفته!

پلان A به خوبی نتیجه داده و حالا زمان استفاده از پلان B است! به همین دلیل «خسرو» آزادتر بازی میكند! پرسینگ شدیدتر میشود! جابر میآید و استقلال هم پرتعدادتر و هم پرسرعتتر از چپ و راست تاخت میآورد!

یاران منصوریان مزد 90 دقیقه یارگیری «نفر به نفر» روی عمر عبدالرحمان را میگیرند! جانشین امید ابراهیمی، یعنی مجید حسینی، اسلحه ناپیدا و تأثیرگذار تیمش میشود!

از بهترین بازیكن آسیا، كاری برنمیآید! آبیپوشان - سربازان آبی- مأموریتهای دوگانه خود را، خوب پیاده كردند! بدون اشتباه تاكتیكی!

3- استقلال باید گل نمیخورد كه نخورد! استقلال باید دو گل میزد كه بیش از یك گل نزد!

استقلال، العین را پراشتباه میخواست و در این راستا، بازی را درگیرانه پیش میبرد! استقلال در پی خسته كردن حریف بود كه از عهدهاش برآمد! گل دقیقه 92 كاوه پاداشی بود برای همه تواناییهای كاملاً آشكار سربازهای آبی.

پروژه خسته كردن تیم العین كه ذوبآهن را با سه گل از سر راه برداشته بود، جوابی خوب ولی ناكافی داد! حالا استقلال در ورزشگاه قنیطره شهر العین باید یك گل بزند! كاری سخت كه كاوه رضایی، علی قربانی، بهنام برزای و «جابر» مأمور به اجرای آنند. شوتهای راه دور اسماعیلی- و شاید امید ابراهیمی- دلایلی هستند برای خوشبینی بیشتر!

4- شتاب رشد تجربی و پیشرفت دانستگیهای علیرضا منصوریان فزاینده است! شكست العین و پیروزی دیرهنگام و «دم آخر»ی استقلال هدیهای بود از جانب مردی كه میخواست یكی از بزرگان باشد و اینك در همین راه گام برمیدارد و كماشتباه پیش میرود و بالا میپرد!

رقابت منصوریان و برانكو آتش بزرگتر شدن را تیز میكند!

تیم ملی در گرمای این شعلههای سركش، به درجات تكنیكی عالیتری دست مییابد!

مشتهای آقای كیروش، پر كه هست، پرتر هم میشود!

آوازه و عرضه منصوریان، از مرزهای ایران فراتر و دورتر میرود! علیمنصور شایسته تمجید و تحسین میشود! او حالا فلسفه مخصوص به خود را دارد، اگرچه جنبه تئاتری، نمایشی بازی تیمش گاه كاستیها و گاه نیز كاهیدگیهایی دارد! ولی منصوریان در حال ساخته شدن است!