كمتر دیدهایم پشت سر هوادار یا خبرنگار و بازیكن صحبت كند. كمتر دیدهایم و شاید ندیدهایم كه شكایت كند و یا خبری را تكذیب كند. بازیكنان پرسپولیس هم دوستش دارند و حتی كار فنیاش را میپسندند. چندی قبل یكی از پرسپولیسیها میگفت: «اگر فلان مربی كه پارسال با او كار كردم، فنیاش 8 باشد فنی برانكو حداقل 17 است.» خلاصه اینكه برانكو چهره موجهی است ولی بعضی وقتها واقعاً دلیل یكسری تصمیمات و كارهای او را متوجه نمیشویم!

1- سهشنبه در شرایطی كه سروش رفیعی روی فرم نبود و مسلمان تأثیرگذارتر به نظر میرسید، سروش در زمین ماند و مسلمان تعویض شد! واقعاً چرا؟

2- علیپور سرعت خوبی به خط حمله داد. آیا نمیشد او را كمی زودتر راهی میدان كرد؟

3- حالا اینها همه مسائل فنی است و ما هم فنی نیستیم، فقط سؤالاتی كه در ذهن مردم بود را پرسیدیم اما یك سؤال غیرفنی مهم؛ آقای برانكو! كلاً وقتی پرسپولیس صاحب پنالتی میشود، شما چهكارهاید؟ اینكه بگویید از قبل پنالتیزن را تعیین كردهام، كافی است؟ همین طارمی (كه شخصاً معتقدم بهترین مهاجم ایران است) چند بار سر پنالتیها بساط درست كرده و چند پنالتی مهم را خراب كرده؟ یك بار در شهرآورد 4 بر 2 او برای اینكه شما گفتید فرد دیگری پنالتی بزند، قهر كرد و داشت از استادیوم میرفت بیرون كه به زور یقهاش را گرفتند و پرتش كردند پشت ضربه پنالتی. یك بار هم جلوی الریان به طرز شگفتآوری چیپ زد كه جای هیچ توجیهی نداشت. سهشنبه هم دو فرصت خراب كرده بود و خلاصه هركسی باید پنالتی میزد به جز طارمی.

4- آقای برانكو! مگر شما سر پنالتی جری بنتسون مقابل تراكتورسازی (كه روی طارمی خطا شد) نگفته بودی: «مگر من دیوانهام كه پنالتی را بدهم كسی بزند كه روی خودش خطا شده؟!»