از روز اول كه این تیم به رقابتهای لیگ برتر صعود كرد تا امروز همین داستان را با نفت تهران داشتیم.

وزارتخانه براساس قوانین واگذاری باشگاههای دولتی به بخش خصوصی طبعاً از تیمداری كنار كشید. بخش خصوصی خریدار نفت هم مسلماً از پس هزینههای تیم برنمیآید؛ پس با این یادگار فوتبال تهران چه باید كرد؟

طبیعتاً یا تهرانی متمول كه عاشق خاطراتش است باید نفت را بخرد و سالی 20 میلیارد برای این تیم هزینه كند (كه بعید میدانیم چنین آدمی پیدا شود) یا یكی از شهرستان باید نفت را در اختیار بگیرد كه برای این سرمایهگذار نفت جذابیتی بابت سرمایهگذاری ندارد.

شما بگویید با نفت تهران چه باید كرد؟

حتماً دوباره پلاكاردها و بنرها را بدهند درست كنند و با حروف درشت هم روی آن بنویسند دارند حقالناس را بالا میكشند!

تازه به عادل فردوسیپور هم زنگ میزنند و او را تحریك میكنند كه در یك برنامه سنگ تیمهایی را به سینه بزند كه قرار است امتیازشان به فروش برود. سؤال ما این است؛ نفت باید با همین شرایط نابسامان در لیگ برتر بماند؟

عادل فردوسیپور كه دغدغههایش را در مورد فروش امتیاز باشگاهها میدانیم با شرایط حقارتآمیز تیمداری موافق است؟

ما از مخالفان فروش امتیاز تیمهای تهرانی به شهرستان و بالعكس هستیم. اصلاً دوست نداریم كسی وضعیت پاس همدان و صبای قم را به ما یادآوری كند. چون در جریان ریز اخبار این تیمها هستیم اما با نفت تهران كه نه حامی دارد، نه بخش خصوصی قدرتمند دارد نه اسپانسر چه كنیم؟

امروز مجموعهای به نام «خونه به خونه» حاضر به سرمایهگذاری در فوتبال شده و دوست دارد در لیگ برتر تیمداری كند، با اینها چه كنیم؟

بگذاریم بروند دنبال كارشان و دوباره در لیگ یك تیمداری كنند یا مثل تهدیدی كه این روزها میكنند كلاً قد تیمداری در فوتبال را بزنند؟

نفت اگر یك سازوكار درست و درمان در باشگاهداری داشت بقایش در فوتبال ایران لازم بود اما در چنین شرایطی با این حال و روز، نفت تهران از حضور در فوتبال تهران چه لذتی میبرد؟