او 28 سال كار و تمرین مداوم كرد؛ مردی كه به یك اسطوره در رم تبدیل شد. توتی ستارهای فراموشنشدنی است و هر بازیكنی، حتی وقتی در قامت یك اسطوره ظاهر میشود روزی باید به فكر خداحافظی باشد.

او كمی كمتر از 30 سال در فوتبال دوام آورد و حالا كه خداحافظی كرده آیا كسی دلیل استمرار این بازیكن را میداند؟

توتی همیشه سطح فوتبالش را حفظ كرد. همیشه چهرهای برتری جو، محكم و با اراده بود. درباره او هرگز خبری با این مضمون كه یك دقیقه دیرتر از موعد مقرر در تمرینات حاضر شد، مخابره نشده است.

فرانچسكو توتی یك حرفهای تمامعیار بود كه بیش از 20 سال در رم دوام آورد؛ همیشه هم در طول این سالها یك ستاره بود.

برای بیشتر بازیكنان ما كه لقب ستاره را بیتحقیق و بیدلیل برای آنها خیرات میكنیم باید دلیل سالهای استمرار و مقاومت توتی را شرح داد.

ستارههای ما یكشبه ستاره میشوند و خیلی زود هم غروب میكنند. بازیكنانی كه دیگر خبری از آنها نمیشنویم اما توتی... 

او ستارهای فراموشنشدنی است.