به گزارش خبر ورزشی، اما یکی دو روز پیش ایران در برابر پرتغال با نتیجه دو بر یک باخت. آنهم که در حالی که گل دوم پرتغال در دقایق پایانی با گل به خودی نیما طاهری به ثمر رسید و پنالتی ایران را هم داور ویدئو چک منتفی کرد. چه نقدهای منفی که علیه تیم ملی جوانان نشد. حمله به سرمربی تیم ملی جوانان و نیما طاهری که به اشتباه درواز خودی را باز کرد و هم چنین دروازه بان تیم ملی در فضای مجازی به اوج خود رسید. گویی که قرار بود ایران براحتی پرتغال را شکست داد و باخت در برابر این تیم فاجعه بود. 

کره جنوبی اتفاقا تیمی بود که در جام ملت های آسیا ره به جایی نبرد! درست بر خلاف ایران که با کسب عنوان سومی بعد از 16 سال جهانی شد . یک هفته بعد از پایان بازی ها کره جنوبی با برگزاری تورنمنتی از تیم  های ایران – نیجریه و انگلیس برای حضور در این بازی ها دعوت کرد و اغراق نیست که اذعان کنیم تا جام جهانی دست کم 10 بازی با تیم های بزرگ دنیا برگزار کرد. چنین تیمی 3-1 از پرتغال شکست خورد. آنهم در حالی که می توانست گل های بیشتری هم بخورد. اما تشویق شد و شک نکنید کره ای از امروز تلاش دوباره ای را آغاز خواهند کرد برای جام جهانی بعدی. 

اما ما در ایران به جای تشویق جوانان ایرانی که بعد از 16 سال در جام جهانی حضور پیدا می کردند و بعد از 4 دهه موفق به پیروزی و گلزنی شدند چنان به آنها تاختیم که شکست دو بر یک در برابر پرتغال فاجعه قلمداد شد. همه ی هنر مربیگری امیر حسین پیروانی زیر سوال رفت و گفته شد که هیچ است. گویی مربی دیگری بود که تیم ملی را به جام جهانی رهنمون کرد و گویی تیم او نبود که بعد از چهل سال در جام جهانی پیروز شد و به هر سه حریف خود گل زد. 

بی شک امیر حسین پیروانی بی ایراد نبود اما حمله به او و تیمش چنان بی انصافانه بود که حتی برخی از منتقدین با انصاف هم با توجه به این هجمه ها ترجیح دادند که حرفی نزنند.