محجوب میگوید: «اهداف بزرگی دارم. دنبال رسیدن به قله آرزوهایم هستم. شرایط جودو جوری نبود كه بتوانم در آن ادامه بدهم و با شرایط و مشكلات امیدی برای موفقیت نداشتم، به همین خاطر دیگر به جودو برنمیگردم.»
او نمیخواهد دیگر جوانیاش را تلف كند: «با شرایطی كه این چند سال در جودو تجربه كردم ترجیح دادم جوانیام را بیش از این در جودو تلف نكنم و به سمت هنرهای رزمی تركیبی MMA بروم. در این راه كسی مرا تشویق نكرد بلكه به دلخواه پا در این راه گذاشتهام.»
جودوكار المپیكی به تمریناتش برای MMA اشاره میكند: «قبل از تایلند با 2، 3 باشگاه صحبت كردم كه آنها با رزومهای كه داشتم از حضورم در باشگاهشان استقبال كردند. وقتی به تایلند رفتم در دو باشگاه تمرین كردم و حتی برایم مسابقه هم گذاشتند تا وضعیت فنیام را محك بزنند كه خوشبختانه عملكرد خوبی از خود نشان دادم. آنها پیشنهاد دادند در باشگاهشان تمریناتم را ادامه دهم و 3 ماه دیگر روی رینگ بروم اما با مخالفت خسروینژاد قبول نكردم، چون خسروینژاد گفت فعلاً باید تمرین كنم تا دستها و پاهایم با هم هماهنگ شوند.»
محجوب پابهپای انگلیسیها مبارزه میكند: «در تمرینات چند روز اخیر، خیلی خوب بودم و خدا را شكر از آن چیزی كه فكر میكردم خیلی بهتر كار كردم. حتی پابهپای ورزشكاران انگلیسی كه جزو باتجربههای MMA بودند مبارزه كردم اما باید با تمرینات بیشتر تجربهام در MMA را بیشتر كنم.»
جودوكار سابق تیم ملی از همراهی مربی اختصاصیاش حرف میزند: «مسعود خسروینژاد جدا از اینكه مربی اختصاصی من بوده و هست، همواره مثل یك برادر بزرگتر كمك زیادی به من كرده و همه جا كنارم هست. از او خواستم در تایلند هم كنارم باشد تا با مشورت او و استفاده از تجربیاتش بهترین باشگاه را انتخاب كنم و كارم را كنارش ادامه دهم.»
محجوب از مبارزه رسمیاش در MMA خبر ندارد: «فعلاً باید چند ماه با تمرینات تجربهاندوزی كنم. هر طوری خسروینژاد برنامهریزی كند من عمل میكنم.»
او دست به افشاگری میزند: «من 2 المپیك 2012 لندن و 2016 ریو را تجربه كردم. در لندن كه به حریف رژیم صهیونیستی خوردم و به خاطر امتناع از مسابقه حذف شدم اما برای المپیك در ریو تلاش زیادی كردم اما مسئولان فدراسیون چند ماه مانده به المپیك یك مربی ازبكستانی آوردند كه اصلاً جودو نمیدانست و مربی سامبو بود. مربیای بالای سر ما بود كه نه زبانش را میفهمیدیم و نه در تمرینات كاری با هم داشتیم.»
