به گزارش خبرورزشی، اين بازيكن مشهور در چند نوبت در گفتوگو با مسئولان باشگاه پرسپوليس اعتراض خود را علني كرد: «ما يك سال جان كنديم اما سالي 900 ميليون تومان با ما قرارداد بستند در حالي كه سروش رفيعي براي نيمفصل 600 ميليون تومان از پرسپوليس ميگيرد!»

اين در حالي بود كه تصاوير منتشر شده از تمرينات، اردو و مسابقات پرسپوليس حكايت ديگري داشت.

دو بازيكن به خاطر پوشيدن پيراهن شماره 7 توسط سروش رفيعي از او دلخوري داشتند كه از راه نرسيده پيراهن اسطوره باشگاه پرسپوليس را پوشيده است. سه، چهار بازيكن ديگر بابت دريبلهاي بيدليل سروش در مسابقات پرسپوليس دلخور بودند و اين مسئله را در گفتوگو با دستياران برانكو اعلام ميكردند.

يكي، دو نفر ديگر هم از اخلاق اين بازيكن گلايه داشتند و در مجموع تعداد دوستان واقعي سروش رفيعي در پرسپوليس به تعداد انگشتان يك دست هم نميرسيد. شايد يكي از دلايلي كه عزم اين بازيكن را براي جدايي از پرسپوليس جزم كرد به همين موضوع برميگشت؛ اينكه كسي دل خوشي از سروش نداشت و چندان با او گرم نميگرفت. شماره 7 اغلب در اردو و مسابقات با حسين ماهيني هماتاق ميشد كه اهل بوشهر و نزديك شيراز است.

سروش رفيعي رفيق فابريك ديگري در پرسپوليس نداشت ولو آنكه با خيليها عكس ميانداخت تا در رسانهها منتشر شود. با جدايي سروش رفيعي به ياد آن جمله معروف فرشاد احمدزاده افتاديم كه در برنامه تلويزيوني 90 و بعد از رفتن رامين رضاييان گفت: «در پرسپوليس يك وصله ناجور داشتيم كه رفت!»

جملهاي كه واكنش تند و ناراحتي رامين رضاييان را به دنبال داشت و حتي باعث عذرخواهي اينستاگرامي فرشاد احمدزاده هم شد اما بيفايده بود!