حضور منصوريان اما فقط در عكسها نبود. او بعد از جذب همه بازيكنان مصاحبه ميكرد و حرفهاي خاصي دربارهشان ميزد. مثلاً درباره زكيپور گفته بود: «او ميتواند پديده ليگ برتر ايران شود و به خودش گفتهام خيلي زود به تيم ملي ميرسد.» منصوريان درباره قرباني و ديگر بازيكنان جذب شده هم همين حرفها را ميزد. خيلي زود، او فهميد اين مصاحبههايش اشتباه بوده چراكه ناخواسته به بعضيها سوژه داده و يا اينكه جو را عليه خودش كرده است.
منصوريان يك سال پر اتفاق در استقلال داشت و اينقدر باتجربه شد كه ديگر اشتباهات فصل قبل را تكرار نكند. يكي از تصميماتي كه او گرفت، درباره همين فصل نقل و انتقالات بود. در روزهايي كه باشگاه براي خريد بازيكنان دندان تيز كرده و توانسته چند بازيكن هم به خدمت بگيرد، اثري از منصوريان در عكسها نيست. البته بايد گفت نقش امسال او به مراتب پررنگتر از فصل قبل است و فقط تصميم گرفته نه در عكسها باشد و نه زياد درباره تكتك بازيكنان مصاحبه كند. اين سياستي است كه منصوريان در پيش گرفته و حداقل باعث ميشود سرمربي استقلال كمي از جوي كه وجود دارد، فاصله بگيرد و با آرامش بيشتري كار خود را پيش ببرد.
او حتي در تصوير تمديد قرارداد اميد ابراهيمي هم ديده نميشود، در حالي كه نقش بسيار پررنگي در تمديد قرارداد اين بازيكن داشته است. منصوريان امسال تلاش كرده خودش با اكثر بازيكنان حرف بزند و آنها را براي امضاي قرارداد يا تمديد آن، قانع كند. مثلاً در ماجراي جذب شجاعيان، خود منصوريان نقش اصلي را بازي كرد و بارها به صورت تلفني با اين بازيكن حرف زد. منصوريان امسال تلاش كرده كمتر هم مصاحبه كند و اين مسئله كاملاً مشهود بوده است.
