۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

روز 31 خرداد ماه، یک روز عادی برای مردم ایران نیست و هرگز از خاطر جامعه ایران پاک نخواهد شد.

سوژه روز | برد آمریکا، شیرین ترین خاطره تاریخ فوتبال ایران

به گزارش خبرورزشی، شاید ما کمی فراموشکار شده باشیم یا روی تقویم مان را خاک گرفته باشد اما هر سال که به روز 31 خرداد می افتیم، ناخودآگاه، ته دل مان، قند می سایند. وقتی به این روز می رسیم، از صبح تا شب، به جایی خیره می شویم و یاد یک خاطره ناب می افتیم؛ یک 31 خرداد تاریخی، یک 31 خرداد به یادماندنی، یک 31 خرداد عجیب و تاریخی. 
*** 
درست 31 خرداد سال 1377 بود؛ عصر یک روز نسبتا گرم، آخرین روز از فصل بهار و در آستانه شروع تابستان. مدارس از امتحان بچه ها فارغ شده بود و دانشگاه ها در تب و تاب امتحانات پایان ترم. زندگی مردم هنوز تا این حد با مشکلات مالی واقتصادی گره نخورده بود و مردم، شاد و فارغ از این همه معضلات اجتماعی و مالی، پای تلویزیون نشسته بودند تا یکی از مهم ترین اتفاقات تاریخ زندگی شان را تجربه کنند؛ دیدار ایران – آمریکا در جام جهانی 1998 فرانسه. 
*** 
برای اولین بار پس از انقلاب با نسل طلایی فوتبال کشورمان و رقم زدن یک حادثه بی نظیر به نام «حادثه ملبورن» و تساوی مقابل استرالیا، به جام جهانی صعود کرده بودیم و حالا نوبت مهم ترین دیدارمان رسیده بود. 40 هزار تماشاگر در ورزشگاه ژرلاند، شهر لیون کشور فرانسه، روی سکوها نشسته بودند و حدود 61 میلیون نفر در ایران و پای تلویزیون تا شاهد مهم ترین، تاریخی ترین و حساس ترین دیدار تمام ادوار و اعصار تیم ملی باشند؛ ایران – آمریکا آن هم در جام جهانی! 
*** 
بازی شروع شد و هر دو تیم سردرگم بودند. مدام توپ خراب می کردند و مدام خطاهای آشکار داشتند. گاهی بازی کسل کننده بود اما آن قدر حساسیت داشت که هر بیننده ای را سر پا نگه می داشت. هنوز نیمه اول به پایان نرسیده بود که علی دایی در میانه میدان، توپ را گرفت و چرخید. توپ زیر پایش گیر کرد و مجبور شد به جواد زرینچه که از سمت راست به حرکت درآمده بود، پاس بدهد. زرینچه چشم باز کرد و دید در منطقه ارسال است. برای دور زدن دو مدافع آمریکا، به مهدی کیا پاس داد. مهدی توپ را کنترل کرد و دوباره به جواد برگرداند. زرینچه استارت زد، چرخید و با یک ارسال دیدنی، توپ را به محوطه جریمه فرستاد. بقیه داستان را می دانید؛ این گل را هزاران مرتبه دیده اید. یک پرش عجیب و یک ضربه سر دیدنی از حمید استیلی به کنج دروازه و رقم خوردن عزیزترین گل تاریخ فوتبال ایران. 
*** 
جلال طالبی سرمربی تیم ملی نمی دانست چطور شادی کند! او هم مثل همه ایرانی ها، دست و پایش را گم کرده بود. در رختکن اتفاقات شیرینی رخ داد. بار دیگر بچه ها همقسم شدند تا برای برد به زمین بیایند. تیم ملی آن روز با ترکیب احمدرضا عابدزاده، محمد خاکپور، نادر محمدخانی، جواد زرینچه، مهدی پاشازاده، مهدی مهدوی کیا، کریم باقری، حمید استیلی، مهرداد میناوند، خداداد عزیزی و علی دایی وارد زمین شده بود. این نیمه هم به لحاظ فنی، چنگی به دل نزد اما بازیکنان ما مثل سربازان فداکار، جانانه جنگیدند و شجاعانه دویدند. خستگی ناپذیرترین فوتبالیست های تمام دوران! جلال طالبی، تصمیمات حیرت انگیزی گرفت و در عرض سه دقیقه، سه تعویض انجام داد؛ منصوریان جانشین خداداد، افشین پیروانی جانشین نادر محمدخانی و نعیم سعداوی جانشین جواد زرینجه شدند. 
*** 
فشار حملات آمریکا در دقایق پایانی بیشتر شد و بازیکنان بیشتری از این تیم، در نیمه زمین ما حضور داشت. مدافعان با یک ضرب، توپ ها را دور می کردند و یکی از توپ ها، نزدیکی های خط طولی به علی دایی رسید. او توپ را کنترل کرد و با پاسی حیرت انگیز، مهدی مهدوی کیا را به حرکت واداشت. مهدوی کیا در فضای خالی با یک فرار عالی، در فرصتی تک به تک با کیسی کلر قرار گرفت و در یک لحظه، ضربه نهایی را شلیک کرد... گل، گل! ایران 2 – آمریکا صفر. 
*** 
در دقیقه 87 بازی، یک بار دروازه مان باز اما چه باک که بازی را بردیم. اولین و البته آخرین پیروزی ما در ادوار جام جهانی آن هم در تاریخی ترین نبرد تمام ادوار فوتبال ایران. ما بازی را بردیم و از آن دیدار، همین روز 31 خردادش برای مان باقی مانده و خاطراتی که تا زمان مرگ، هر سال و در همین 31 خرداد به سراغ مان می آید تا روزمان را زیبا کند. امروز، 31 خرداد 1396 است و از آن 31 خرداد 1377 حالا دیگر 19 سال می گذرد اما شیرینی آن برد، هنوز از دهان نیفتاده است. 31 خردادتان مبارک باشد.

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی