اين دو و باشگاههايي از اين دست، جزو مجموعههايي هستند كه در هر كشوري مشابه زياد دارند. تيمهايي كه از حمايت عمومي در سطح اجتماع برخوردارند و همواره به واسطه اقبال عمومي از مسابقاتشان جزو پرمخاطبترين تيمهاي ليگهاي كشور محسوب ميشوند. اين قبيل تيمها در كشورهاي پيشرفته با تكيه بر چنين شرايط ويژهاي كه در باشگاهشان دارند اقدام به تكميل و تجهيز هرچه بهتر و بيشتر تيمهاي پايهاي باشگاهشان ميكنند. اين اقدام با چند هدف ويژه انجام ميشود كه يكي از اصليترينهايش توليد بازيكن در چرخه بازيكنسازي است. تيمهاي اينچنيني وقتي در هر محله دهها هوادار عشق فوتبال دارند هر زمان فراخواني براي يارگيري منتشر ميكنند با استقبال گسترده نوجوانان و جوانان مواجه شده و ميتوانند تا مدتها روي تكتك بازيكنانشان برنامهريزي كرده و از بين آنها، هم براي تيمهاي باشگاه در ردههاي مختلف و هم براي تيم اصلي بازيكن تربيت كنند. يكي از مهمترين دستاوردهاي اين اقدام تربيت بازيكن با روش و سبك فوتبالي همان باشگاه است. اتفاقي كه در فوتبال ايران به ندرت رخ داده و يا حتي هرگز ديده نشده است. هدايت صحيح نيروهاي نوجوان و نونهال سرانجام به اصلاح ايرادها و مشكلات ختم شده و در نهايت بازيكنان جواني تحويل تيم بزرگسال ميدهد كه حتي ميتوانند گزينه تيم ملي باشند. متأسفانه مديريت هر دو باشگاه در اين سالها همواره مديريت بحران و هزينه بوده و به دليل خصوصي نبودن دو باشگاه بزرگ پايتخت هرگز اقدامي براي ساماندهي آكادميهاي فوتبالشان صورت نگرفته است. اين حلقه مفقوده به واسطه نداشتن كميته فني براي كل تيمهاي باشگاه رخ ميدهد. نكته ديگر اين است كه باشگاه با نداشتن چنين شرايطي قطعاً نميتواند پايگاهي براي ترميم و تقويت تيم بزرگسالان داشته باشد. بنابراين نميتواند در زمان مناسب كه بازيكن به سن مطلوب رسيد او را به عنوان محصول باشگاه به ديگر تيمها انتقال داده و از اين طريق براي باشگاه درآمدزايي كند. اينها همه ضررهايي است كه هرساله به اندازه ميلياردها تومان به حساب اين دو تيم ميتوان نوشت. بعد از آنطرف هم با پرداخت مبالغ هنگفت كه گاهي به سه تا چهار برابر ارزش واقعي بازيكن هم افزايش پيدا ميكند بايد بازيكن بياورد.