در فوتبال ما سنتي رسم شده كه انگار هيچ قدرتي ياراي عدول از آن ندارد. اينكه تيمهاي ليگ برتري در نيمه اول تير ماه هر سال اردويي 15 روزه در تركيه داشته باشند و مكان اين اردو از نان شب واجبتر است!
حتي سال پيش كه اين زمان خورد به حوادث تروريستي تركيه هم هيچ تيمي حاضر به لغو اين سفر نشد! حتي اگر كشوري بيايد و بگويد رايگان كه هيچ، يك پولي هم دستي ميدهيم باز كسي اردوي تركيه را بيخيال نميشود! همه به جز برانكو و علي دايي كه اولي «سرعين» را در ذهن مربيگري خود دارد و دومي اوكراين را جانشين تركيه كرده!
فكر ميكنيد تيمهاي ايراني در تركيه چيزي پنهان كردهاند؟ يعني هيچ جاي ديگر اين كره خاكي يا خاك خودمان، نميشود تمرين كرد؟
اينكه «اردوي تركيه» شده يك اصل براي حرفهايگري و كار از پز و چشم و همچشمي گذشته به كنار، اينكه كلي دلار هر سال به اين بهانه به جيب ايجنتها و كشور همسايه ميريزيم هم هيچ، تكليف شأن و اعتبار كشورمان چه ميشود؟
اگر 16 تيم ليگ برتري يكسال، فقط يك سال، همان هزينهاي كه در اردوي تركيه خرج ميشود را بگذارند و گوشهاي از خاك خودمان را آباد كد، بهتر نيست؟ اين گونه براي كلي آدم شغل ايجاد شده، كلي در هزينهها صرفهجويي و چند زمين و امكانات خوب هم براي ايران ميماند. راستي، زور دلالها بيشتر است يا حس وطنپرستي؟
