۰
زمان مطالعه: ۱ دقیقه

مایکل جکسون هشت سال پیش درگذشت و کمتر کسی از علایق فوتبالی او صحبت کرده است.

رازهای فوتبالی پادشاه پاپ

به گزارش خبرورزشی، بیستوپنجم ژوئن هشتمین «سالمرگ» مایکل جکسون،  یکی از مشاهیر موسیقی پاپ دنیا بود و بسیاری از هواداران این خواننده در سراسر دنیا محل هایی را برای برگزاری مراسم یادبود او در نظر گرفتند. هرکسی درباره سوژه مختلفی از «پادشاه پاپ» صحبت می کند ولی کمتر کسی است که درباره داستان های فوتبالی مایکل جکسون صحبتی کند. سوژه ای که شاید خیلی ها از یاد برده باشند این است که «MJ» تاثیری اندک ولی عمیق در فوتبال نه چندان حرفه ای داشته است.

راز پیراهن سرخ و سیاه

26 ژوئن 2009، یک روز بعد از مرگ مایکل جکسون باشگاه نیس فرانسه پیام تسلیت بسیار کوتاهی را روی سایتش منتشر کرد:«آسوده بخواب هنرمند». در نگاه اول اینکه باشگاه کوچکی در لیگ فرانسه مرد یک هنرمند بزرگ را تسلیت بگوید مورد چندان عجیبی به نظر نمی رسد ولی انتشار این پیام زمانی عجیب شد که باشگاه نیس به همراه این پیام کوتاه، تصویری از مایکل جکسون منتشر کرد که پیراهن باشگاه نیس که مربوط به فصل 1980-1979 است را به تن دارد! انتشار این تصویر از مردی که متولد ایندیانا بود خیلی ها را سر ذوق آورد که جکسون یکی از طرفدراران باشگاه نیس بوده؛ ولی چطور باشگاه کوچک فرانسوی که حتی در این کشور هم طرفدراران چندانی ندارد، یک چنین فرد مشهوری را حامی خودش می بیند؟ آن زمان این موضوع در فضای مجازی سروصدای زیادی به پا کرد... با این حال وقتی تاد گری، عکاسی که این عکس را از مایکل جکسون به حرف آمد مشخص شد که سناریو چندان هم ساده نبود. او در صحبت هایی که مجله اکیپ به آن پرداخته می گوید که این عکس مربوط به سال 1983 است:« قرار بود مایکل جکسون روی مجله نیوزویک برود و این عکس ها از سری همان عکس ها برای آن مجله بود. در آن زمان من عکاس شخصی مایکل بودم و این تصاویر را در حیاط خانه اش در انسینو، در یکی از محله های لس آنجلس، گرفتم. در آن زمان به او پیشنهاد دادم که برویم و عکسی در حیاط خانه اش بگیریم. به او گفتم لباسی بپوشد که کمی غیرمعمول است. او هم رفت و یک دفعه با این لباس فوتبالی سروکله اش پیدا شد. عاشق ایده اش شدم چون این پیراهن با چیزهایی که به تن می کرد با آن نوشته های درشت روی سینه اش هم چیزی متفاوت بود و هم خیلی نگاه را جلب می کرد». آن کلمات مورد نظری که عکاس مایکل درباره اش حرف می زند، المپیا، است؛ برندی که در آن سال ها در عرصه تولید جوراب فعالیت می کرد و به تازگی به عنوان اسپانسر نیس معرفی شده بود... با این حال هنوز یک راز باقی می ماند: چطوری پیراهن باشگاه نیس سر از خانه شخصی مایکل جکسون درآورده است؟ «فکر می کنم یک طراح مد قبل از اینکه آن عکس ها را بگیریم این پیراهن را به مایکل داده بود تا برای یک صحنه عکاسی دیگر به تن کند». این چیزی است که گری می گوید ولی ایو بیگوت، نویسنده کتاب «مایکل قبل از جکسون»، توضیح دیگری در این باره می دهد:« شاید این پیراهن را یکی، زمانی که جکسون در فرانسه کنسرت داشته به او داده است». این ایده هم البته درست نیست چون اخرین باری که مایکل جکسون در فرانسه کنسرت داشت به 2 مارس 1979 برمی گردد. در آن زمان نیس هنوز با این اسپانسر مشهور یعنی «المپیا شوست» به توافق نرسیده بود. این طور شد که داستان پیراهن سرخ و سیاهی که تن جکسون بود هنوز یک راز باقی مانده است.

دیدار غافلگیرکننده و مجسمه جادویی

10 آوریل 1999، فولام در ورزشگاه کراون کاتیج، میزبان ویگان بود؛ دیداری بین دو تیم نه چندان نام آشنای دسته دو انگلیس که الکس وایت، تاریخ نویس باشگاه فولام می گوید هرگز نتوانسته آن را فراموش کند:« در جایگاه نشسته بودم و بغل دستی ام را دیدم که با انگشتش 15 متر آن طرف تر را به ما نشان داد و گفت:« نگاه کنید، آن کسی که آنجاست انگار مایکل جکسون است». برای چند ثانیه ای نمی توانستم باور کنم ولی انگار واقعا خودش بود چون از قبل هیچ کس نمی دانست که قرار است او به اینجا بیاید...». اتفاق رخ داده این بود که این هنرپیشه آمریکایی واقعا در ورزشگاه حاضر بود؛ او توسط دوستش که مالک باشگاه فولام بود یعنی فوق میلیاردر مصری محمد الفاید دعوت شده بود و در جایگاه ویژه نشسته بود. رییس باشگاه حتی این ستاره پاپ را راضی کرد تا بین دونیمه وارد زمین شود و دور افتخاری هم بزند. او هم زیر یک چتر سیاه و سفید که به رنگ باشگاه بود وارد زمین شد. واقعا سوررئالیست بود چون زمین مسابقه پر از نیروهای محافظ شده بود؛ نیروهایی که عده ای محافظ «الفاید» بودند و بقیه محافظ مایکل جکسون. این خواننده از فرصت استفاده کرد و حتی چند امضا هم داد... و به بچه هایی که داشتند پنالتی می زدند تا تماشاگران را سرگرم کنند هم به شخصه تبریک گفت». داستان مایکل جکسون با باشگاه فولام به همانجا ختم نشد چون در سال 2011، ال فاید ایده عجیبی به سرش زد؛ او مجسمه ای دو متری از مایکل جکسون را درست جلوی کراون کاتیج گذاشت تا همزمان هم یاد این هنرمند که دو سال پیشش مرده بود را گرامی دارد و هم عشقی که او به فولام داشته را به رخ بکشد. با این حال وایت می گوید:« تماشاگران باشگاه از این مجسمه متنفر بودند چون هم به نظرشان زشت بود و هم اینکه اصلا ربطی به فوتبال نداشت». این مجسمه سال 2013، زمانی که ال فاید از فولام رفت از جلوی در ورودی ورزشگاه جمع شد ولی اندکی بعداز آن اتفاق، فولام به یک دسته پایین تر سقوط کرد. ال فاید در صحبت با روزنامه گاردین حرف معنا داری را زد:« این مجسمه برای باشگاه خوش شانسی می اورد. آنها این مجسمه را برداشتند و شانسی که با باشگاه بود هم رخت بربست و رفت... حالا باید تاوانش را داد». از آن به بعد مجسمه جکسون با آن قدرت جادویی اش در موزه منچستر است.

سخنرانی درخشان در «اکستر»!

سال 2002، یکی دیگر از دوستان فوتبالی مایکل جسکون به اسم «اوری گِلر» تصمیم گرفت مایکل جسکون را وارد یک جریان فوتبالی کند. استفان بودسوک، نویسنده کتاب «مایکل جکسون، چهره پنهان یک اسطوره» درباره این داستان می گوید:« ابتدای سال های 2000 جکسون با ادم های زیادی که ادعا می کردند قدرت های خارق العاده و جادویی دارند رفت و آمد می کرد». اتفاقا همین گِلر که کمی بالاتر درباره اش صحبت شد یکی از همین ادم ها بود که در یک باشگاه کوچک در جنوب انگلیس به اسم «اکسترسیتی»، تیمی در دسته چهارم انگلیس، سرمایه گذاری کرده بود که در آن زمان با مشکلات مالی زیادی همراه بود. کریستوف چارلوت یکی از نویسندگان «در پی گام های مایکل جکسون» در مورد این داستان می گوید:« گِلر از جکسون می خواهددر مراسمی که به منظور کمک مالی به این باشگاه است شرکت کند. او برای اینکه جکسون را قانع کند به او می گوید مراسم مورد بحث درامدی را فراهم می کند که می شود از طریق آن به کودکان بیمار هم کمک کرد. موردی که البته با توجه به نیت قبلی چندان منطقی به نظر نمی رسید». این طور شد که 14 ژوئن 2002 روی جایگاهی که در ورزشگاه سن جیمز پارک اکستر تعبیه شده بود، مایکل جکسون قرار گرفت و درباره کودکان بیمار صحبت کرد؛ صحبت هایی که در واقع اصلا ربطی به موضوع نداشت! مایکل گفت:« دست افرادی که بغل دستتان نشسته را بگیرید، زود باشید، تاکید می کنم! به آنها نشان دهید که دوستشان دارید... همه با هم می توانیم دنیا را تغییر دهیم!» مقابل او 10 هزار تماشاگر فوتبالی که ایستاده بودند شوکه به نظر می رسیدند. وقتی این روزها با پیت مارتین یکی از اعضای باشگاه اکسترسیتی دراین مورد صحبت می شود می گوید:« از صحبت کردن در این مورد حالم بهم می خورد. همه دوست داریم اتفاق آن روز را فراموش کنیم چون هیچ پولی نه برای باشگاه و نه برای امور خیریه به همراه نیاورد». کمی قبل از اینکه جکسون ورزشگاه سنت جیمز پارک را در آن روز ترک کنددر پاسخ به سوال یکی از هواداران که از او خواسته بود نتیجه بازی فردای تیم های انگلیس-دانمارک در جام جهانی را پیش بینی کند، پاسخ کوتاه و البته روشنی داد:« من از فوتبال هیچ چیزی سردرنمی آورم».

وب‌گردی و دیدنی‌های ورزش

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.
captcha

پربازدید امروز

آخرین خبرها

منهای ورزش

بازرگانی